این شگفتیِ آفرینش است که یک زن، هر ماه برای آفریننده بودن

این شگفتیِ آفرینش است که یک زن، هر ماه برای آفریننده بودن و زایش و تضمینِ بقای هستی، از درونِ خویش، پوست می‌اندازد، برای پروانه شدن، پیله می درَد و باورِ امتداد و بودن را با طاقتِ زنانه‌اش به نبض سلول‌های جهان، می‌بخشد ...
اینکه گرایشِ چرخه‌ی هستی به تحول و نو شدن را در کالبد یک زن می‌توان دید،
این که شکست دادنِ دردها و مشکلات را در لبخندِ زنانه‌ای می‌توان فهمید؛
بزرگترین اعجازِ دنیای پیچیده‌ی آدم هاست !

👤نرگس صرافیان طوفان

غروبتون دل انگیز🌄