تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره حشر

ثواب قرائت سوره حشر

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر كس حشر را بخواند، بهشت و جهنم، عرش و كرسی و حجاب‌ها و آسمان‌های هفت گانه و زمین‌های هفت‌گانه و هوا و باد و پرندگان و درختان و كوه‌ها، خورشید و ماه و ملائكه بر او درود می‌فرستند و برای او طلب استغفار می‌كنند و اگر در روز و یا شب بمیرد، شهید است.

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى

سَبَّحَ لِلّٰهِ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (١)
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را به پاك بودن از هر عيب و نقصى مى ستايند، و او تواناى شكست ناپذير و حكيم است

نکته ها:

در قرآن، حدود 85 بار واژه «تسبيح» بكار رفته است. در نماز نيز در حالات مختلف ركوع، سجود و قيام، موضوع تسبيح خدا به طور برجسته به چشم مى خورد.
تسبيح در لغت، به معناى شنا و حركت تند در آب و هوا است و در اصطلاح، منزّه دانستن خداوند از عيب ها و سرعت در عبادت اوست.
خداوند داراى دو نوع صفات است: ثبوتيّه و سلبيّه؛ ثبوتيّه، كمالات خدا را بيان مى كند، مثل علم و قدرت، امّا سلبيّه، خداوند را از هرگونه عجز و جهل و نياز منزّه مى داند. تسبيح، نسبت به صفات سلبيّه است و حمد، نسبت به صفات ثبوتيّه.
در مواردى از قرآن و نماز، تسبيح و حمد الهى در كنار هم آمده اند. «يسبّح بحمده»(1)، «سبحان ربّى الاعلى و بحمده» و اين جمع ميان صفات ثبوتيّه و سلبيّه است، به اين معنا كه گوينده، هم خداوند را از هر عيبى دور مى داند و هم به خاطر دريافت الطاف الهى، او را ستايش مى كند.
تسبيح موجودات
بعضى گفته اند مراد از تسبيح موجودات، تسبيح تكوينى است نه تشريعى، يعنى همه ى موجودات به زبان حال، نه زبانِ قال، خدا را تسبيح و تنزيه مى كنند، زيرا آفرينش هر موجودى، دليل بر علم و حكمت و قدرت خداوند و منزّه بودن او از هر گونه جهل و لغو و عجز است. پس نيازى نيست كه موجودات، به زبان تسبيح بگويند، بلكه وجودشان، تسبيح خداوند است.
امّا به نظر مى رسد مراد قرآن از تسبيح موجودات، تسبيح با زبان باشد، زيرا:
اگر آفرينشِ حكيمانه موجودات نشانه تسبيح باشد، ما اين نشانه را مى فهميم در حالى كه در آيه اى ديگر مى فرمايد: شما تسبيح موجودات را نمى فهميد. «لاتفقهون تسبيحهم»(2)

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر