بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
شناخت خداوند متعال، از طریق مطالعه جهان مادی و بهره‌مندی از وحی، همان نور علم می‌باشد که سبب شناخت و تصدیق می‌گردد.
یک) - اولین و مهم‌ترین نکته این است که تعریف خدایی که می‌پرسیم: چرا باید او را بشناسیم چیست؟!
بیان شد که برخی موجودی را با تصور در ذهن خود می‌سازند و نامش را خدا می‌گذارند و چون این موجود ذهنی، مخلوق خودشان می‌باشد، گاه ضرورتی به شناخت او نمی‌یابند، گاه در ذهن‌شان چالش‌هایی نسبت به او پیدا می‌شود و حتی گاه با او درگیر شده و او را کنار می‌گذارند و غافلند که این موجودی که در ذهن تصور شده، خدا نیست، بلکه آنان نامش خدا گذاشته‌اند!
خداوند سبحان را باید آنگونه که خودش را شناسانده، شناخت.
دو) - هر موجودی، ابتدا خودش خود را می‌شناساند و سپس دیگران به همان نسبت از یک سو و به تناسب توجه خود از سویی دیگر، او را می‌شناسند.به عنوان مثال: ابتدا یک شاخه گُل، خودش را می شناساند که گیاه است و اندازه‌اش چقدر است و چه رنگ و بویی دارد؛ اما گیاه شناس، نزدیک‌تر می‌رود و معلومات بسیار بیشتری نسبت به آن حاصل می نماید، تا جایی که خواصش را نیز می شناسد و از تولید مواد غذایی گرفته، تا داروسازی، رنگ‌سازی، لوازم بهداشتی و آرایشی و محصولات دیگر، از آن بهره می‌برد.
سه) -بنابراین، ما تکلیفی نداریم که بدون هیچ داده و امکانی خداشناسی نماییم؛ بلکه بر خداوند سبحان است که ابتدا خودش را بشناساند؛ و تکلیف عقلی و شرعی ما این است که این شناخت را انکار و تکذیب ننماییم و کفر نورزیم، یعنی حقیقت آشکار را نپوشانیم.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت سوم :
شناخت خداوند متعال، از طریق مطالعه جهان مادی و بهره‌مندی از وحی، همان نور علم می‌باشد که سبب شناخت و تصدیق می‌گردد.
یک) - اولین و مهم‌ترین نکته این است که تعریف خدایی که می‌پرسیم: چرا باید او را بشناسیم چیست؟!
بیان شد که برخی موجودی را با تصور در ذهن خود می‌سازند و نامش را خدا می‌گذارند و چون این موجود ذهنی، مخلوق خودشان می‌باشد، گاه ضرورتی به شناخت او نمی‌یابند، گاه در ذهن‌شان چالش‌هایی نسبت به او پیدا می‌شود و حتی گاه با او درگیر شده و او را کنار می‌گذارند و غافلند که این موجودی که در ذهن تصور شده، خدا نیست، بلکه آنان نامش خدا گذاشته‌اند!
خداوند سبحان را باید آنگونه که خودش را شناسانده، شناخت.
دو) - هر موجودی، ابتدا خودش خود را می‌شناساند و سپس دیگران به همان نسبت از یک سو و به تناسب توجه خود از سویی دیگر، او را می‌شناسند.به عنوان مثال: ابتدا یک شاخه گُل، خودش را می شناساند که گیاه است و اندازه‌اش چقدر است و چه رنگ و بویی دارد؛ اما گیاه شناس، نزدیک‌تر می‌رود و معلومات بسیار بیشتری نسبت به آن حاصل می نماید، تا جایی که خواصش را نیز می شناسد و از تولید مواد غذایی گرفته، تا داروسازی، رنگ‌سازی، لوازم بهداشتی و آرایشی و محصولات دیگر، از آن بهره می‌برد.
سه) -بنابراین، ما تکلیفی نداریم که بدون هیچ داده و امکانی خداشناسی نماییم؛ بلکه بر خداوند سبحان است که ابتدا خودش را بشناساند؛ و تکلیف عقلی و شرعی ما این است که این شناخت را انکار و تکذیب ننماییم و کفر نورزیم، یعنی حقیقت آشکار را نپوشانیم.(ادامه دارد...)
۸۰۶
۱۵ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.