خطبه های امام حسین علیه السلام
اَلسلامُ عَلی الحُسین وَعَلی علی بن الحُسین
وَعَلی اُولاد الـحسین وعَلی اَصحاب الحُسین الذين بذلو مهجهم دون الحسين عليه السلام
هرشب بخشی از سخنان امام حسین علیه السلام از مدینه تا کربلا را با شخصیت های مطرح آن زمان مطالعه کنیم
ملاقات محمد حنفیه با امام حسین علیه السلام در هنگام خروج آن حضرت از مکه به سمت کربلا
محمد حنفیه برادر امام حسین علیه السلام ، اول بار در مدینه به ایشان نصیحت کرده بود که خـود را بـه کشتن ندهد و به سوی مکه یا یمن برود. بار دوم که محمد برای ایام حج به مکه آمده بود و به شدت بیمار بود، حضرت را موعظه کرد و او را از رفتن به کوفه بر حذر داشت. او ایشان را از بی‌وفایی مردم کوفه نـسبت بـه پدر و برادرش بیم داد و ماندن در مکه را پیشنهاد کرد؛ اما امام حسین علیه السلام با طرح این مسئله که یزید با ریختن خون او به حرم الهی بی‌حرمتی خواهد کرد، صبح اول وقت تصمیم گرفت مکه را ترک کند. محمد به سرعت خـود را بـه امام علیه السلام رساند و گـفت مگر دیشب نگفتی که طـرح تو را بـررسی خـواهم کرد؛ ولی امام حسین علیه السلام فرمود: «آری؛ ولی پس از آنکه از هم جدا شدیم، رسول خدا صلی الله علیه و آله را به خواب دیدم که فرمود حرکت کن، زیرا خدا خواسته است که تـو را کـشته بـبیند.» محمد پس از استرجاع از امام شنید که: «خدا خواسته که زنان و اطفال را اسـیر ببیند.»
نظرات محمد بن حنفیه در جلوگیری از شروع یک فاجعۀ دیگر، با توجه به شرایط جامعۀ اسلامی که معاویه پس از شهادت حضرت علی علیه السلام بر آن حاکم کـرده بـود، مانند واجـب کردن سب علی علیه السلام بر منابر شهرهای اسلامی، رواج افکار جبرگرایانه و تقدیر گرایانه مانند مـرجئه و جبریه مبنی بر خواست خدا در برقراری حکومت بنی امیه و خستگی مردم از جنگ‌های داخلی و خارجی در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و امام حسن علیه السلام ، کاملا عاقلانه و سـیاستمدارانه تـلقی می‌شود. محمد مانند یک سیاستمدار آگاه به شرایط اجتماعی و سیاسی، پیشنهاد «وقت کشی» به امام مـی‌دهد تـا به عبارتی مردم، خودشان حاکم انتخاب کنند و امام برای دعوت به خویش از این شهر به آن شهر در سفر باشد تا حـقانیت خـود را ثـابت کند. به زعم دیدگاه محمد بن حنفیه، امام باید برای خود یارانی را گردآورد و سپس دست بـه قـیام بـزند. این سیاسی کاری معقول به نظر می‌رسد. در تمام ادوار و جوامع کسانی که به دنبال اهداف سـیاسی بـوده‌اند سعی مـی‌کنند از منابع خود و دیگران هزینه کنند تا بهتر استفادۀ سیاسی ببرند.
وَعَلی اُولاد الـحسین وعَلی اَصحاب الحُسین الذين بذلو مهجهم دون الحسين عليه السلام
هرشب بخشی از سخنان امام حسین علیه السلام از مدینه تا کربلا را با شخصیت های مطرح آن زمان مطالعه کنیم
ملاقات محمد حنفیه با امام حسین علیه السلام در هنگام خروج آن حضرت از مکه به سمت کربلا
محمد حنفیه برادر امام حسین علیه السلام ، اول بار در مدینه به ایشان نصیحت کرده بود که خـود را بـه کشتن ندهد و به سوی مکه یا یمن برود. بار دوم که محمد برای ایام حج به مکه آمده بود و به شدت بیمار بود، حضرت را موعظه کرد و او را از رفتن به کوفه بر حذر داشت. او ایشان را از بی‌وفایی مردم کوفه نـسبت بـه پدر و برادرش بیم داد و ماندن در مکه را پیشنهاد کرد؛ اما امام حسین علیه السلام با طرح این مسئله که یزید با ریختن خون او به حرم الهی بی‌حرمتی خواهد کرد، صبح اول وقت تصمیم گرفت مکه را ترک کند. محمد به سرعت خـود را بـه امام علیه السلام رساند و گـفت مگر دیشب نگفتی که طـرح تو را بـررسی خـواهم کرد؛ ولی امام حسین علیه السلام فرمود: «آری؛ ولی پس از آنکه از هم جدا شدیم، رسول خدا صلی الله علیه و آله را به خواب دیدم که فرمود حرکت کن، زیرا خدا خواسته است که تـو را کـشته بـبیند.» محمد پس از استرجاع از امام شنید که: «خدا خواسته که زنان و اطفال را اسـیر ببیند.»
نظرات محمد بن حنفیه در جلوگیری از شروع یک فاجعۀ دیگر، با توجه به شرایط جامعۀ اسلامی که معاویه پس از شهادت حضرت علی علیه السلام بر آن حاکم کـرده بـود، مانند واجـب کردن سب علی علیه السلام بر منابر شهرهای اسلامی، رواج افکار جبرگرایانه و تقدیر گرایانه مانند مـرجئه و جبریه مبنی بر خواست خدا در برقراری حکومت بنی امیه و خستگی مردم از جنگ‌های داخلی و خارجی در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و امام حسن علیه السلام ، کاملا عاقلانه و سـیاستمدارانه تـلقی می‌شود. محمد مانند یک سیاستمدار آگاه به شرایط اجتماعی و سیاسی، پیشنهاد «وقت کشی» به امام مـی‌دهد تـا به عبارتی مردم، خودشان حاکم انتخاب کنند و امام برای دعوت به خویش از این شهر به آن شهر در سفر باشد تا حـقانیت خـود را ثـابت کند. به زعم دیدگاه محمد بن حنفیه، امام باید برای خود یارانی را گردآورد و سپس دست بـه قـیام بـزند. این سیاسی کاری معقول به نظر می‌رسد. در تمام ادوار و جوامع کسانی که به دنبال اهداف سـیاسی بـوده‌اند سعی مـی‌کنند از منابع خود و دیگران هزینه کنند تا بهتر استفادۀ سیاسی ببرند.
۱۰.۶k
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.