بعد از این، با آگاهیِ متفاوت تری به استقبال روابط و آدم ها می روم،...

بعد از این، با آگاهیِ متفاوت‌تری به استقبال روابط و آدم‌ها می‌روم، با این پیش‌فرض که تمام آدم‌ها در زندگی دارند با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند، غمی دارند، یا اندوهی در عمیق‌ترین لایه‌های وجودشان هست که کم‌طاقت‌شان کرده. به خودم گاه‌گاهی تلنگر می‌زنم که حواست باشد! فقط تو حساس نیستی، فقط تو مشکل نداری، فقط تو تلاش نمی‌کنی و فقط تو نیستی که گاهی شرایطت خوب نیست و باید درک شوی. آدم‌ها هم با درجات مختلف -کمتر یا بیشتر- شبیه به تواند و تو باید تمام فرضیات و احتمالات را پیش از اینکه از آن‌ها توقعی پیدا کنی یا از رفتارها و حرف‌هاشان دلگیر شوی، در نظر بگیری.
باید همان‌قدر که به خودت حق می‌دهی، به آنان حق بدهی و همانقدر که دوست داری درک شوی، دیگران را درک کنی.
و می‌دانم که قرار است جهانم بعد از این آرام‌تر باشد، قطعا با ملایمت و مدارا و پذیرش، همه چیز خوب‌تر پیش می‌رود.