پسری که هیچ کسو نداشت

پسری که هیچ کَسو نداشت
تَنگ نمیشد دلِ هیچ کسی براش
گرم میگرفت از دردش با درختا
دردی که میداد پوستشو خَراش
یکی بود حفظش میکرد
اونو یادش نبود ولی حسش میکرد
یه پَک میخرید فِک کنه خوشحاله
أ توو جیبش درمیومد هدفونِ مُچاله
دَم میگرفت کز کُنه دچارِ
تنهایی یاش بشه دِق کنه دوباره
نمیداد بو سیگار تنش
زخم نبود اِنقد أ روزگار تنش
#آیهان‌عامر