🍃 پروردگارم
🍃 پروردگارم
هزار و یڪ اسم داری
و من از آن همه اسم «لطیف»
را دوست تر دارم
ڪه یاد ابر و ابریشم و عشق می‌افتم
🍃 جانانم
خوب یادم هست از بهشت ڪه آمدم
تنم از نور بود و پَر و بالم از نسیم
بس ڪه لطیف بودم
توی مشت دنیا جا نمی‌شدم
امـــا ... زمین تیره بود ڪدر بود
سفت بود و سخت
دامنم به سختی‌اش گرفت
و دستم به تیرگی‌اش آغشته شد
و من هر روز قطره قطره تیره تر شدم
و ذره ذره سخت تر
من سنگ شدم و سد و دیوار
دیگر نور از من نمی‌گذرد
دیگر آب از من عبور نمی‌ڪند
روح در من روان نیست
و جان جریان ندارد
حالا تنها یادگاری‌ام از بهشت و از لطافتش
چند قطره اشڪ است
ڪه گوشه دلم پنهانش ڪرده‌ام
گریه نمی‌ڪنم تا تمام نشود
می‌ترسم بعد از آن
از چشم‌هایم سنگ‌ریزه ببارد
🍃 یا لطیف!
این رسم دنیاست ڪه اشڪ، سنگ‌ریزه شود
و روح، سنگ و صخره؟
این رسم دنیاست ڪه شیشه‌ها بشڪند
و دل‌های نازڪ شرحه شرحه شود
وقتی تیره‌ایم، وقتی سراپا ڪدریم
به چشم می‌آئیم و دیده می‌شویم
اما لطافت ڪه از حد بگذرد، ناپدید می‌شود
🍃 یا لطیف!
ڪاش دوباره مشتی، تنها مشتی
از لطافتت را به من می‌بخشیدی
تا می‌چڪیدم و می‌وزیدم و ناپدید می‌شدم
مثل هوا ڪه ناپدید است
مثل خودت ڪه ناپیدایی ...
🍃 یا لطیف!
مشتی، تنها مشتی از لطافتت را به من ببخش
📷 طرقبه،مردادماه 98
🕊 🌹 🕊
#کانال_عکس_ناب
📷 دعوتید به صرف دیدن عکسهای ناب👇
https://t.me/axenab47
هزار و یڪ اسم داری
و من از آن همه اسم «لطیف»
را دوست تر دارم
ڪه یاد ابر و ابریشم و عشق می‌افتم
🍃 جانانم
خوب یادم هست از بهشت ڪه آمدم
تنم از نور بود و پَر و بالم از نسیم
بس ڪه لطیف بودم
توی مشت دنیا جا نمی‌شدم
امـــا ... زمین تیره بود ڪدر بود
سفت بود و سخت
دامنم به سختی‌اش گرفت
و دستم به تیرگی‌اش آغشته شد
و من هر روز قطره قطره تیره تر شدم
و ذره ذره سخت تر
من سنگ شدم و سد و دیوار
دیگر نور از من نمی‌گذرد
دیگر آب از من عبور نمی‌ڪند
روح در من روان نیست
و جان جریان ندارد
حالا تنها یادگاری‌ام از بهشت و از لطافتش
چند قطره اشڪ است
ڪه گوشه دلم پنهانش ڪرده‌ام
گریه نمی‌ڪنم تا تمام نشود
می‌ترسم بعد از آن
از چشم‌هایم سنگ‌ریزه ببارد
🍃 یا لطیف!
این رسم دنیاست ڪه اشڪ، سنگ‌ریزه شود
و روح، سنگ و صخره؟
این رسم دنیاست ڪه شیشه‌ها بشڪند
و دل‌های نازڪ شرحه شرحه شود
وقتی تیره‌ایم، وقتی سراپا ڪدریم
به چشم می‌آئیم و دیده می‌شویم
اما لطافت ڪه از حد بگذرد، ناپدید می‌شود
🍃 یا لطیف!
ڪاش دوباره مشتی، تنها مشتی
از لطافتت را به من می‌بخشیدی
تا می‌چڪیدم و می‌وزیدم و ناپدید می‌شدم
مثل هوا ڪه ناپدید است
مثل خودت ڪه ناپیدایی ...
🍃 یا لطیف!
مشتی، تنها مشتی از لطافتت را به من ببخش
📷 طرقبه،مردادماه 98
🕊 🌹 🕊
#کانال_عکس_ناب
📷 دعوتید به صرف دیدن عکسهای ناب👇
https://t.me/axenab47
۳۱۰
۲۶ مرداد ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.