بسم الله الرحمن الرحيم

بسم الله الرحمن الرحيم
وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ - او را به روح القُدُس، پشتیبانی کردیم.!( سوره بقره بخشی از آیه 87)
برخی را فقط روح گیاهی باشد. همچون آن کسی که به کُما فرو رفته و جزحیاتی گیاهی ندارد.
برخی علاوه برروح گیاهی، روح حیوانی نیز دارند. می جنبند و می خورند و می نوشند و شهوت می رانند و بر رقیبان خود نیز گاه حمله ور می شوند و از ابراز خشونت و سلطه گری لذت می برند. برخی علاوه بر دو روح قبلی روح انسانی هم دارند. اینان مدارا کننده اند و در زندگی جمعی بسر می برند و تلاش شان اینست که با مراوده با یکدیگر با کمترین ریسک گذران زندگی کنند. برخی دیگر که شمارشان چندان زیاد نیست برخوردار از روح ناطقه اند. اینان فهم حقایق را طالب اند. به عمق جریان زندگی می روند تا از چند و چونش اطلاع یابند. تا دریابند چه هستند و به چکار آمده اند. تعداد بسیار بسیار اندکی نیز در هر دوره، برخوردار از روح قدسی اند، پاک و بی خواهش و بی آرزویند و از مشرب - سُبُّوحٌ قُدُّوس- سیراب می شوند. اینان واصلان اند و غایت بسیاری از سالکان فرزانه همینجاست. کیفیتی که خالی از شک، و سرشار از یقین است. و اما خود روح القُدُس که روح الارواح است؛ آن وجه خاصی از حضرت حق است و خود روح الله. یگانه ای است بر فراز. دو و چند نیست. یکی است. در ذات خود، قدرت ایجاد و اِمحاء، به وفور دارد و آن کس که تأیید شدهٔ چنین روحی باشد، یعنی اِذن داشته باشد، بی شک کارش در هر عالَمی که باشد کارستان است.