.
.
سیاهچاله‌ها در کیهان نخستین چگونه شکل گرفتند؟
در زمانی که کیهان هنوز خردسال بود – سنش به یک میلیارد سال هم نمی‌رسید – برخی از ستارگانش به سیاهچاله‌های بسیار عظیم تبدیل شدند. یکی از رازهای کلیدی نجوم این است: چگونه تعداد زیادی سیاهچالۀ ابرپرجرم در کیهانِ نخستین شکل گرفته است؟ بتازگی پژوهشی با حمایت ناسا، بنیاد ملی علم و دانش و کمیته اروپایی انجام شده و نتیجۀ این تحقیق نشان می‌دهد، سیاهچاله‌های ابرپرجرم، هنگام شکل‌گیری بسیار سریع کهکشان‌ها، توسعه می‌یابند.
برای ساخت یک کهکشان شما به ستاره نیاز دارید و ستارگان از درون سحابی‌ها متولد می‌شوند. همچنین، ماده‌ای نامرئی به نام ماده تاریک نیاز است که همانند چسب عمل کرده و از کندهِ شدن ستاره‌ها از کهکشان جلوگیری کند. اگر ساختار هاله‌ای ماده تاریک در عمر خود با سرعت رشد کند، باعث توقفِ شکل‌گیری ستارگان می‌شود. در عوض، یک سیاهچاله ابرپرجرم می‌تواند پیش از تشکیل کهکشان، به وجود بیاید. گازهایی که توسط سیاهچاله‌های مولع بلعیده می‌شوند، می‌توانستند مولد ستاره‌ها باشند. پیش از این، دانشمندان استدلال کرده بودند که تشعشعات قوی دیگر کهکشان‌ها از شکل‌گیری ستاره‌ها در این خوشه‌های کهکشانی جوان با سیاهچاله‌های ابرپرجرم، جلوگیری می‌کند.
اما شبیه‌سازی‌های اخیر، نشان می‌دهد که رشد تند و پشت سر هم کهکشان‌ها، کلید رشد سیاهچاله‌هاست. یک سیاهچاله، جرمِ بسیار چگالی است که هیچ چیز حتی نور نمی‌تواند از گرانش آن بگریزد. یک ستاره، هنگام انفجار ابرنواختری، می‌تواند از خود یک سیاهچاله بر جای بگذارد (در صورت این‌که جرم ستاره در طول عمرش حداقل ۳ برابر جرم خورشید ما باشد) همچنین، یک ستارۀ ابرپرجرم، بدون هیچ انفجاری، می‌تواند سوخت خود را سریعا سوزانده و به سیاهچاله تبدیل شود. دانشمندان می‌گویند که این، نحوۀ شکل‌گیریِ بسیاری از سیاهچاله‌های عظیم کیهانِ آغازین بوده است.
این پژوهش که بر پایه شبیه‌سازی انجام و در ۲۳ ژانویه در نشریۀ نیچر منتشر شده، نتیجه می‌گیرد که تعداد سیاهچاله‌های پرجرم کیهان، از میزانی که پیش از این تخمین زده شده، بسیار بیشتر است.
سیاهچاله‌ها در کیهان نخستین چگونه شکل گرفتند؟
در زمانی که کیهان هنوز خردسال بود – سنش به یک میلیارد سال هم نمی‌رسید – برخی از ستارگانش به سیاهچاله‌های بسیار عظیم تبدیل شدند. یکی از رازهای کلیدی نجوم این است: چگونه تعداد زیادی سیاهچالۀ ابرپرجرم در کیهانِ نخستین شکل گرفته است؟ بتازگی پژوهشی با حمایت ناسا، بنیاد ملی علم و دانش و کمیته اروپایی انجام شده و نتیجۀ این تحقیق نشان می‌دهد، سیاهچاله‌های ابرپرجرم، هنگام شکل‌گیری بسیار سریع کهکشان‌ها، توسعه می‌یابند.
برای ساخت یک کهکشان شما به ستاره نیاز دارید و ستارگان از درون سحابی‌ها متولد می‌شوند. همچنین، ماده‌ای نامرئی به نام ماده تاریک نیاز است که همانند چسب عمل کرده و از کندهِ شدن ستاره‌ها از کهکشان جلوگیری کند. اگر ساختار هاله‌ای ماده تاریک در عمر خود با سرعت رشد کند، باعث توقفِ شکل‌گیری ستارگان می‌شود. در عوض، یک سیاهچاله ابرپرجرم می‌تواند پیش از تشکیل کهکشان، به وجود بیاید. گازهایی که توسط سیاهچاله‌های مولع بلعیده می‌شوند، می‌توانستند مولد ستاره‌ها باشند. پیش از این، دانشمندان استدلال کرده بودند که تشعشعات قوی دیگر کهکشان‌ها از شکل‌گیری ستاره‌ها در این خوشه‌های کهکشانی جوان با سیاهچاله‌های ابرپرجرم، جلوگیری می‌کند.
اما شبیه‌سازی‌های اخیر، نشان می‌دهد که رشد تند و پشت سر هم کهکشان‌ها، کلید رشد سیاهچاله‌هاست. یک سیاهچاله، جرمِ بسیار چگالی است که هیچ چیز حتی نور نمی‌تواند از گرانش آن بگریزد. یک ستاره، هنگام انفجار ابرنواختری، می‌تواند از خود یک سیاهچاله بر جای بگذارد (در صورت این‌که جرم ستاره در طول عمرش حداقل ۳ برابر جرم خورشید ما باشد) همچنین، یک ستارۀ ابرپرجرم، بدون هیچ انفجاری، می‌تواند سوخت خود را سریعا سوزانده و به سیاهچاله تبدیل شود. دانشمندان می‌گویند که این، نحوۀ شکل‌گیریِ بسیاری از سیاهچاله‌های عظیم کیهانِ آغازین بوده است.
این پژوهش که بر پایه شبیه‌سازی انجام و در ۲۳ ژانویه در نشریۀ نیچر منتشر شده، نتیجه می‌گیرد که تعداد سیاهچاله‌های پرجرم کیهان، از میزانی که پیش از این تخمین زده شده، بسیار بیشتر است.
۱.۴k
۲۳ بهمن ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.