زن کامل

همیشه زن و مرد را مکمل یکدیگر دانسته‌اند. این سخن بدان معناست که زن و مرد به تنهایی ناقص می‌باشند و در رابطه با یکدیگر است که می‌توانند به کمال وجودی در خود دست یابند و به همین دلیل است که بیشتر احکام دین بر روابط زن و مرد استوار است.
مرد بار دنیوی وجود را بر دوش می‌کشد و زن بار معنوی وجود را.
مرد معنا را از زن می‌ستاند و زن دنیا را از مرد می‌ستاند و در تبادل دنیا و معناست که این دو به تعادل وجودی در خود می‌رسند و آرامش و قرار می‌یابند.

📗 منبع :دائرة المعارف عرفانی،جلد اول،فصل سوم
✏️مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی
📆 تاریخ تألیف :1389 ه.ش
🔽برای مطالعه ادامه این مطلب وارد لینک زیر شوید:
https://www.khanjany.org/zan-kamel-1/