جان رفته ئ من.

امیر عزیزم :)،الان نزدیکه ۴، ۵ماهه که نیستی واین ها برای من مثل ۴۰،۵۰ سال گذشت. امروز که تلویزیون رو روشن کردم زدم شبکه ی خبر که داشت وزیر امور خارجه کشورمون رو نشون میداد . همون لحظه اشک از چشمام جاری شد . یه لحظه یادت افتادم که بالای تریبون وایستاده بودی و داشتی از کشورمون دفاع میکردی از بچه های ستم دیده و مظلوم فلسطین .هرچقدر سعی کردم جلوی گریه ام رو بگیرم نتونسم! صدای زیبا ودلنیشت در مغزم تکرار میشد و اشکام بیشتر میشد :
اینکه گفتی اسمم قرار نبود حسین باشه وقدرت الله انتخاب کرده بودند ولی چون شب میلاد امام حسین به دنیا اومدم ،گفتن این رو امام حسین با خودش اورده:)
-ما سینه زدیم بی صدا باریدند و....
قربون اون عبادت قشنگت برم که تو رو پیش خدا سربلند کرد اباعبدالله:)
تا ابد دوستت دارم:)