دیگر ای دنیا به نامم قرعه ای را وا نکن

دیگر ای دنیا به نامم قرعه ای را وا نکن
امتحان پس داده ای را دلخوش فردا نکن

اسمان وقتی نمیبارد به بخت شور من
بی نصیبی را برایم مصلحت معنا نکن

برسر اینکه غرورم را چگونه بشکنی
این همه با خستگی های تبر دعوا نکن

بعدازاینکه می تکانی شاخ و برگ باورم
ریشه هایم را اسیر شعله ی سرما نکن

دل بریدیم ما اگر از هر امید و بایدی
ذهنمان را این همه بازیچه ی اما نکن

نسل ما می سوزد اما نسل بعدی را فقط
با اذان در گوششان اواره ی دنیا نکن

گرچه گور ارزوهایم بدستت کنده شد
روزگارم را شبیه روز عاشورا نکن