عاشقی درد بدی بی که وَ جونم افتا

عاشقی درد بدی بی که وَ جونم افتا

تشه سرخی بخدا مِن زمسونم افتا

شخنادی بخدا ریشه ی جونم ورکِس

نومت اما بخدا ورد زوونُم افتا

سنگ آوی دلت اما دله مو مِی شیشه

همهمِی جور تو مِن دل نگرونم افتا

گوشه گیرم که وُ کهِ ما نه علیلت بعدت

سرطونی که وَ دیریت منه خونم افتا

مرد ایخهِ بخدا یی ره عاشق بیدن

کاسه یِ مغز سرُم هم وَ بهونُم افتا

سرگشته