"من از تنهاییم لذت می برم"

"من از تنهاییم لذت می‌برم"
این اسم شیکی است که روی هراسمان می‌گذاریم. برای گریختن از خویش. پوششی جذاب برای هراس از رابطه. از شناختن. از فروریختن دیوارهایی که به زحمت دور خود ساخته‌ایم. از آزادی مطلقی که بر باد خواهد رفت
و البته از زخم‌های جدید ...
لذت بردن از تنهایی غیرممکن است
امّا
در این تبعیدگاه لااقل میدانی کسی با شلاق نوازش سراغ روح رنجورت نمی‌آید.