وصیت نامه

°|وصیت نامه :

شهـید شهــادت را به چنــگ می‌آورد،
راه درازی را طی می‌کند تا به آن مقام می رسد اما من چه؟!
سیاهیِ گناه چهره‌ام را پوشانده و تنم را لخت و کسل کرده.
حرکـت جوهـره‌ی اصلی انسان اسـت و گناه زنجیر. من سکون را دوست ندارم، عادت به سک‍ـون بـلای بزرگ پیروان حق است.

سکونم مرا بیچاره کرده، در این حرکت عـالم به‌سمت معبود حقیقی، دست و پـایم را اسـیر خود کرده.
انسان کر می‌شود، کور می‌شود، نفـهم می‌شود، گنگ می‌شود و باز هم زندگـی می‌کند، بعد از مدتی مست می‌شود و عادت می‌کند به مستی، و وای به حالمان اگر در مستی خوش بگذرانیم و درد نداشته باشیم.



| درد را انسان بی‌هوش نمی‌کشد، انسان خواب نمی‌فهمد، درد را، انسان باهوش و بیـدار می‌فهمد. راستی...! دردهایم کو؟ چرا من بیخیال شده‌ام؟ نکند بی‌هوشم؟ نکند خوابم؟



#اللهم_صل‌علی_محمد‌و_آل‌محمد_و‌عجل_فرجهم