الفبای کربلا

الفبای کربلا

خال لب تو نقطه ی آغاز درسمان
اول "الف" مثال "ابالفضل"، "آسمان"

"با" مثل بانوان حرم مثل بی کفن
"تا" مثل تاولی که زده پای کودکان

"ث" ثار الله ست و ثریای عاشقی
"جیم" جای پای اسب عدو، جسم نیمه جان

"ح" مثل حجمه، حمله و حیرانی و حسین
"خ" مثل خون و خستگی و خصم و خیزران

"د" مثل درد و داغ و دل و دست بی علم
"ذ" مثل ذوالجناح که شد ذوب از فغان

"ر" مثل راه شام، رقیه که آب شد
"ز" مثل زردی رخ گل های بوستان

"س" مثل سایه ی سر و سر نیزه و سنین
"ش" مثل شاخه ای که شده خشک از خزان

"ص" مثل صبر و صدمه و صهبا و صاعقه
"ض" مثل ضجّه ناله و فریاد عرشیان

"طا" مثل طوف دور سر و طیف نور سرخ
"ظا" مثل ظالمی که زده سر روی سنان

"ع" عشق، عاطفه، عَلَم و عِلم و عالمه
"غ" غارت و غم و غضب و سنگ کوفیان

"ف" فاطمه، فدایی و فریاد و فاجعه
"قاف" مثل قصّه، قافله، ققنوس، کاروان

"کاف" کربلا، کبودی و یا کاشف الکروب
"لام" لاله ای که له شده زیر مهاجمان

"میم" مثل مشک، موی سفید و منای عشق
"ن" ناله ندبه نعره و نامردی ددان

"و" مثل وای از دل زینب ،ولای دوست
"ه" مثل هروله پی سرهای بر سنان

"ی" مثل یاس، یاور و یاران کربلا
این بود درس ما ز الفبای نینوا