حکیم ابوریحان بیرونی دانشمند بزرگ ایرانی مسلمان در کتاب خ

حکیم ابوریحان بیرونی دانشمند بزرگ ایرانی مسلمان در کتاب خود می نویسد:

• دین ما و دولت به لحاظ گذشته خود عربی است. [آنها] توأمان اند که بر فراز یکی از آنها نیروی الهی در اهتزاز است و بر فراز دیگری دست آسمانی [گسترده‌است]. بارها طوایف گوناگون از زیردستان به‌ویژه گیلانیان و دیلمیان گرد هم آمدند تا جامه توحش به دولت بپوشند اما آرزوی آنها برآورده نشد. روزانه پنج بار تا اذان در گوش‌هایشان به صدا در می‌آید، صف اندر صف پشت سر امامان به نماز [می‌ایستند] و قرآن عربی کریم را می‌خوانند. در مسجدها پارسایی را به این زبان [عربی] برایشان موعظه می‌کنند- «[گسترده] بمانند بر دست‌ها و دهن»، ریسمان اسلام پاره نشود و دژ آن ویران نگردد.
کتاب الصیدنه فی طب، صفحه ۱۶۸

با نگاهی عمیق به آثار دانشمندان و مشاهیر کشور خود می‌بینیم که چقدر ملی‌گرایی‌ای که در قرن معاصر آن را ریشه دوانند تا به ما بگویند «تاریخ ما فقط تاریخ پادشاهان مجوس است» در نگاه بزرگان منسوخ و بی‌ارزش است!