راز بی قراری کودکان

راز بی قراری کودکان
قرارگاه وجودی کودک تا قبل از سن بلوغ جایی جز رابطه والدین نیست.
کودک نه فقط به لحاظ جسمانی مخلوق این رابطه است بلکه به لحاظ روانی ھم مخلوق وموجود دراین رابطه است. آنگاه که رابطه ای بین زن و شوھر بنا شد و آن رابطه سراسر انکار و جدال و عداوت باشد در این صورت کودک در آتش است و بیقرار است که باید زنجیرش نمود به تلویزیون و رایانه و اسباب بازی ھا و قاقالیلی و مهد کودک و… و اگر نشد به قرص ھای آرام بخش و روان امروزه این بیقراری و آتش درون کودک حتّی تفسیر بر نبوغ و انرژی خارق العاده وجودش میشود که البته آنهم از عظمت والدین است.
اینان براستی یتیم و بی پدر و مادرند و ای کاش ھمین پدر و مادر جعلی را ھم نداشتند تا کسی به دادشان می رسید و آنها را در پناه محبّت خود می گرفت. این کودکان چون به سن بلوغ برسند انتقام الهی خود را از والدین می ستانند. این کودکان قربانیان زن ذلیلی پدران و زن سالاری مادران خود ھستند یعنی قربانی دیوی که « برابری » نامیده می شود.
جسم کودک مخلوق لحظه ای ھم آغوشی والدین است ولی روح او مخلوق عاطفه و محبّت و رابطه قلبی وصداقت و ھمدلی والدین استو اگر بچه ھای مدرن ھرگز رشد نمی کنند و تا چھل سالگی ھم محتاج قیّم ھستند بدین دلیل است که ھرگز دارای روح و اراده و انتخاب نشده اند و امکان خلق روحی و معنوی نیافته اند و لذا یک جانور ناقص الخلقه باقی می مانند، یک انسان بی روح.
این غول بچه ھای عصر جدید، محصول رابطه بین والدین خود ھستند و لذا بزرگترین مشکلشان ناتوانی در برقراری رابطه با دیگران است و لذا برای ارضای این نیاز روحی خود مجبورند روی به مخدّرات و داروھای روان گردان کنند. اعتیاد در میان نوجوانان محصول عدم رابطه سالم و صادقانه بین والدین است. اعتیاد بچه ھا محصول برابری زن و مرد است
از کتاب دائرةالمعارف عرفانی _ جلد اول _ فصل دوم
فلسفه تعلیم و تربیت تألیف استاد علی اکبر خانجانی