امام باقر (ع) :

امام باقر (ع) :
هر که خوش نيت باشد ، روزي اش افزايش مي يابد.

نام : محمد
لقب : باقرالعلوم، الشاكر لله، هادى، امين و شبيه است، و لقب اخير به خاطر شباهت آن حضرت به پيامبر(ص) است
نام پدر : حضرت امام سجاد (ع)
نام مادر : ام عبدالله فاطمه دختر امام حسن مجتبى(ع)
محل دفن : قبرستان بقيع

در چنين روزى مصادف با دوشنبه، در سال 114 هـ امام باقر(عليه السلام) توسط هشام بن عبدالملك مسموم و شهيد شد. در شب شهادت به امام صادق(عليه السلام) فرمودند: «من امشب جهان را بدرود خواهم گفت. هم اكنون پدرم على بن الحسين را ديدم كه شربتى گوارا نزد من آورد و نوشيدم و مرا به سراى جاويد و ديدار حق بشارت داد». در روايت ديگرى فرمودند: «اى فرزند گرامى، مگر نشنيدى كه حضرت على بن الحسين از پس ديوار مرا ندا كرد: «اى محمد بيا، زود باش كه ما انتظار تو را مى كشيم».
آن حضرت چندين روز و به قولى سه روز در حالت درد از اثر سم به سر مى بردند تا به شهادت رسيدند. فرداى آن روز بدن مطهر و پاك آن درياى بيكران دانش خدايى را در خاك بقيع كنار مزار امام مجتبى و امام سجاد(عليهما السلام) به خاك سپردند.
آن حضرت هشتصد درهم براى تعزيه و ماتم خود وصيت فرمود. حضرت صادق(عليه السلام) فرمودند: پدرم فرمود: «اى جعفر، از مال من مقدارى وقف كن براى ندبه كنندگان كه ده سال در منى در موسم حج بر من گريه كنند، و مراسم ماتم را تجديد نمايند».
آقا و مولايمان حضرت باقر(عليه السلام) در كربلا شرف حضور داشت. شب يازدهم، بازار كوفه، كنار سرهاى مطهر، اسارت شام و مجلس يزيد را ديده است و هر زمان كه متذكر شهادت حسين بن على(عليه السلام) و اسارت عمه هايش مى شد، اشك از چشم مباركش مانند درّ جارى مى گشت.

خدا بزرگ است چنانکه در انديشه نمي گنجد
و ستايش بسيار مخصوص اوست
خدايى كه به كرمش بر من منّت نهاد،
و به احسانش زيارت سرورانم را آسان نمود
و از زيارتشان محرومم نكرد.
شهادت امام محمد باقر برشما تسلیت.
التماس دعا