ساقی

🔸 ساقی!

🔸 دومین باری بود که با این برادر عزیز برخورد می‌کردم.

🔹 نامش مجید رضوانی و بازنشسته کشتیرانی است. فرد تحصیلکرده و باشخصیتی است. همه روزه مقداری غذای گربه می‌خرد و در حوالی خیابان فاطمی و پارک لاله بین مشتریان ثابت خود! توزیع می‌کند.

🔹 گربه‌ها هم دقیقاً در محل‌های مشخص انتظار او را می‌کشند. وقتی او را می‌بینند هجوم می‌‌برند و سهم‌شان را می‌گیرند. به این کار شدیداً عشق می‌ورزد. می‌گوید از اینکه واسطه‌‌ی رزق پروردگار است لذت می‌برد.

🔹 مقابل نرده‌ی فلزی مغازه‌ای می‌ایستد که ظاهراً چند ماهی است تعطیل شده و پشت درب شیشه‌ای آن مملو از آشغال و خاک و نخاله است. با دست به شیشه می‌زند و یک بچه گربه به سرعت می‌آید و از زیر درب غذایش را تحویل می‌گیرد! آقا مجید می‌گوید این بچه گربه اینجا گیر افتاده و اگر غذا نخورد می‌میرد.

🔹 مجذوب شخصیت‌اش شده‌ام. ظاهراً غذای سگ و گربه را از خیابان اسکندری می‌خرند. وارداتی است! کیلویی ۱۴ هزارتومان. به همین دلیل دستکش دست می‌کند و مسائل شرعی و حریم پاکی و نجسی را کاملاً رعایت می‌کند.

🔸 توی این دنیای مادی و پرفریب، آدم‌هایی هم پیدا می‌شوند که خارج از عوام‌فریبی و خودنمایی، هر کاری از دستشان برمی‌آید انجام می‌دهند ولو غذا دادن به حیوانات!

🔸 می‌گفت که همسرش هم خیلی مشوق اوست. با حقوق ناچیز دوران بازنشستگی زندگی خوبی دارد و هیچ کم و کسری هم ندارد و دائماً هم برایش گشایش حاصل می‌شود. به شدت معتقد بود که این زندگی راحت و بی‌دغدغه نتیجه همین کار اوست.

🔸 این هم یک نوع ساقی است. متأسفانه برداشت بعضی ها از ساقی، توزیع کنندگان موادمخدر هستند.
مقام ساقی واقعی خیلی بالاست. جایگاه خود پروردگار است.
وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (انسان/۲۱)
ساقی آدم خوب‌ها در روز قیامت خود خداست.
آنهم چه شرابی! طهور (پاک و پاک کننده) یعنی قسمت میشه؟!
.