پارت دوم از ترجمه نامه نامجون برای ارمی ها👌💜🐨💕👏☺🌹😍

پارت دوم از ترجمه نامه نامجون برای ارمی ها👌💜🐨💕👏☺🌹😍

🐨 : انگار که جاذبه‌ی زمین هم فرق کرده. همه بدون توجه به نبود من، به زندگی خودشون ادامه می‌دادن.
همه چیز عادی بود. یه جورایی حس پوچی می‌کردم، ولی از همه مهمتر، خیلی خوشحال بودم که بعد از ده ماه بالاخره تونستیم با هم جمع بشیم و یه دل سیر حرف بزنیم (البته بیشتر صحبت‌های ما در مورد سربازی بود... ㅋㅋ).
انگار که ده سال ازشون دور بودم. نمی‌دونم چرا انقدر دلم برای این آدم‌ها تنگ شده بود.
من خودم هم گاهی بهشون زنگ می‌زدم و یهو ازشون می‌پرسیدم که حالشون چطوره.
جین همیشه می‌گفت که چقدر دلم برای اعضا تنگ شده. می‌گفت که شما هم همین حس رو دارید.
الان که از هم جدا شدیم و هر کدوممون یه گوشه‌ای از کره زندگی می‌کنیم، حرف جین رو خیلی خوب می‌فهمم.
وقتی همدیگه رو می‌بینیم و حرف می‌زنیم، می‌فهمیم که هیچ چیز تغییر نکرده. می‌فهمیم که کجا باید باشیم و چه آدمی هستیم. این یه تجربه‌ی فوق‌العاده ارزشمند و مهم برای همه ما بود.
الان شما کجای راهید؟ سال آینده توی سالگرد دوازدهمین سالگردمون قراره چه شکلی باشیم و چطور پیش بره؟
از دلتنگی و حسرت دوباره دلم برای شما تنگ شده. 11 سال گذشت. فقط می‌تونم منتظر سالگرد بعدی باشم. از ته قلبم از جین و هوسوک که توی این مدت از گروه مراقبت کردن، تشکر می‌کنم.
هنوز هم خیلی‌ها ما رو یادشون نرفته و منتظر ما هستن و دوست‌مون دارن.
این رو به وضوح می‌بینم. مثل همیشه، فقط به اعضای گروه فکر می‌کنم و روزهایم رو سپری می‌کنم.
دوستتون دارم. ممنونم.
امیدوارم توی اوایل تابستون سال آینده همدیگه رو ببینیم.
تا اوایل تابستون سال آینده.
نامجون.💜

#ما_همه_پشت_نامجون_هستیم
#بی_تی_اس_راه_کیپاپ_را_هموار_کرده_است
#بی_تی_اس_راه_فضا_را_برای_کیپاپ_هموار_کرده_است
#بی_تی_اس_سَروَرِ_کیپاپ_است