نامه ی مونی به ارمیا هم توی اینستا استوری کرد هم وایروس

ترجمش:
اپدیت ویورس نامجونی

🐨 سلام.
آخرین تولد ۲۰ سالگی منه.
نمیدونم به خاطر ماهیت شغل منه یا نه اما تولد همیشه با یکم خجالت همراهه. فکر میکنم روز بی اهمیتی هست اما انقدر خوشحال و شادم بخاطر اینکه خیلی صمیمانه به من تبریک میگن

من اغلب فکر میکنم که عشق چیزیه که به کسی یه اسم میده. تا اینکه کیم نامجون به کیم نامجون تبدیل شد. شاید فقط یک‌روز از ۳۶۵ روز باشه اما همه اینا به لطف شماست که تولد من در ۲۹ سالگی برای من فقط یه روز گذرا نشد .
من میخوام فردی باشم که تا حد امکان صادقه اما افراد ناملموس و ملموس مثل طرفداران و خواننده ها واقعا فراتر رفته و به جی تبدیل میشه؟ آیا میشه همیشه چیز رو زیر سایه دوستانه عشق تحمل کرد؟
من هنوز در حال تجربه اینم که چیزی رو آشکار کنم که تبدیل به یه نقطه ضعف بشه ‌صداقت داشته باشم که صدمه دیده باشه اما هنوز به طور قطع نمیدونم.
قبلا هم گفته بودم که ناراحتم چون حرف زدن سخت تر و سخت تر میشه. من فکر میکنم که این واقعیت هنوزبه همون شکل باقی مونده . با این حال آروم تر شدم.
وقتی سیل پیام های صمیمانه شمارو دریافت کردم که فکر میکردم یکبار در زندگیم دریافت میکنم ، متوجه شدم که منی بدبینی و بیهودگی رو فوق العاده میدونستم ، فردی خوش بین هستم( شدم).
+
پیش مرگت بشم همه چیز من🙂💙✨️🛐