تکپارتی

نگهبان جلومو گرفت و گفت..

[]ببخشید خانوم ظرفیت تکمیله‌ نمیتونید وارد بشید.

دیر رسیده بودم. در واقع همیشه دیر میرسم.
از نگهبان‌ تشکر ‌کردم و از اونجا فاصله گرفتم.
کلی تلاش کرده بودم تا بتونم از ایران به کره بیام و BTS رو ببینم. اما حالا دیر رسیده بودم. اونا دقیقا پشت این دیوار ها نشستن و با آرمی ملاقات میکنن. ولی من اینجام...
روی یه صندلی همون نزدیکی نشستم. مانع اشکام نشدم. زیر لب به فارسی زمزمه میکردم..

- لعنت به من...هق..چرا باید..هقق..همیشه دیر برسم...من یه احمق دست و پا چلفتیم‌...

همینطور که گریه میکردم و به بخت خودم لعنت می‌فرستادم گرمی دستی رو روی شونه‌ام حس کردم.
سرم رو بالا نگرفتم. اون شخص کنارم نشست و گفت...

+ مشکلی پیش اومده؟؟ کره ای حرف نمیزدی. اهل کره نیستی؟

اشکام رو پاک کردم و به کره ای گفتم...

- نه من ایرانیم. اومده بودم اینجا خواننده های مورد‌ علاقه‌ام رو ببینم. اما نشد. ظرفیت تکمیل شده و دیگه جایی برای نشستن نمونده.

دستشو از روی شونه‌ام به سمت بازوم حرکت داد و گفت..

+ متاسفم. خواننده های مورد علاقه‌ات BTS هستن؟؟

سر تکون دادم.
ادامه داد...

+ پس آرمی هستی. چند وقته؟؟

سرم رو بالا گرفتم و نگاهی بهش انداختم. ماسک و کلاه مشکی پوشیده بود و چهره‌اش معلوم نبود. جواب دادم..

- تقریبا ۷ سالی میشه..

+ خیلی خوبه. پس یعنی یه آرمی قدیمی هستی.

سری تکون دادم.

+ اگه خیلی دلت میخواد اونا رو ببینی من میبرمت پیششون...

نیشخندی زدم و گفتم..

- چجوری مثلا؟

نگاهی به اطرافش انداخت. بعد ماسک و کلاهش رو در آورد. جیغی کشیدم. از روی صندلی بلند شدم و دستامو روی دهنم گذاشتم. اشک جلو چشمام رو گرفته بود. با صدایی که از ذوق زیاد میلرزید گفتم..

- جی...جیمین شیی‌...

خندید و بلند شد روبه‌روم ایستاد و گفت..

+ آره پارک جیمین عضو BTS. و تو کی هستی؟؟

- ا.ت هستم. وای باورم نمیشه. شما مگه نباید اون تو باشی؟

به ساختمون کنارمون اشاره کردم. نفسی بیرون داد و گفت..

+ اممم...خب راستش منم دیر رسیدم.

چند ثانیه بینمون با سکوت سپری شد که بالاخره جیمین گفت..

+ بیا بریم. میبرمت تا اعضا رو ببینی. به عنوان مهمون‌ ویژه من میریم داخل.

دستشو سمتم دراز کرد. تشکر کردم. دستشو گرفتم و باهاش وارد ساختمون شدم.
باورم نمیشه که دارم به عنوان مهمون ویژه ی جیمین میرم پیش اعضا...