ای که خبر نداری از عالم و عشق..باخبر باش که زندگانی با یا

ای که خبر نداری از عالم و عشق..باخبر باش که زندگانی با یاد خدا را عشق است...
رودخونه ها رودخونه ها منم میخام جاری بشم برم به دریا برسم ماهی بشم ماهی بشم جاتون خالی دارم این آهنگ والان گوش میدم با صدای بانو رامش..

فرزند هنر باش نه فرزند پدر که فرزند هنر زنده کند یاد پدر..هنر مند اونکه بتونه خودش باشه تو این زمانه نه نقش دیگری رو بازی کنه ..نقاب از چهره ات بردار...

ﭘﯿﺮﻡ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻟﻢ ﯾﺎﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺑﻠﺒﻞ ﺷﻮﻗﻢ ﻫﻮﺍﯼ ﻧﻐﻤﻪ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻫﻤﺘﻢ ﺗﺎ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﺳﺎﺯ ﻏﺰﻝ ﮔﯿﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﺠﺰﻭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺑﻠﺒﻠﯽ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﻧﺎﻟﺪ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﮐﺎﯾﻦ ﭼﻤﻦ
ﺑﺎ ﺧﺰﺍﻥ ﻫﻢ ﺁﺷﺘﯽ ﻭ ﮔﻞ ﻓﺸﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻍ ﻋﺸﻘﺒﺎﺯﯾﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ
ﭼﺸﻢ ﭘﺮﻭﯾﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﭼﺸﻤﮏ ﭘﺮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻧﺎﯼ ﻣﺎ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮﻩ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ
ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﻮﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺷﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﮔﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻭﺩ ﻫﻮﺍ ﮔﺮﺩﺩ ﻫﻤﺎﻧﺎ، ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺨﻮﺕ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺷﺪ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﻣﺴﺎﺯﻡ ﺯﺩﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ
ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﺴﯿﺎﻥ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ ﮐﺰ ﭘﯽ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻦ
ﺧﺎﻃﺮﻡ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺑﯽ ﺛﻤﺮ ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻢ ﻭﻟﯽ
ﭼﻮﻥ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﺰﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻃﻔﻞ ﺑﻮﺩﻡ ﺩﺯﺩﮐﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﻋﻠﯿﻠﻢ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ
ﺁﻧﭽﻪ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﻬﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﻗﺮﻧﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻭ ﺳﭙﻬﺮ ﺑﺎﯾﮕﺎﻥ
ﺩﻓﺘﺮ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﮕﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
" ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﺍ " ﮔﻮ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻥ ﻧﺸﮑﻨﯿﺪ
ﻭﺭﻧﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﺩﺭ ﻗﻀﺎ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ