فکر کنم کامل ترین پاسخی باشه که میشه در جواب این سوال داد
فکر کنم کامل ترین پاسخی باشه که میشه در جواب این سوال داد که چرا میگی #انا_کلب_حسین؟؟؟☺ ️❤ ️🌹
اینکه کسی میگه #سگ_اهل_بیت هستم رو میشه از دو بعد مذهبی و ادبی دربارش صحبت کرد.
بعد #ادبی:
در ادبیات یک سری صنایع ادبی وجود داره که کمک میکنه یک متن ادبی یا شعر زیباتر بشه.مثل تشبیه، استعاره و...
علی شجاع است.علی مثل شیر است.در جمله اول کلمه شجاع رو آوردیم و در جمله دوم شیر رو آوردیم که استعاره از شجاعت هست.و یا میشه گفت در واقع علی رو تشبیه به شیر کردیم در وجه شبهی به نام شجاعت.
در این جمله هیچکس قصد نداره شان انسانی علی رو پایین بیاره و با یک حیوان مقایسه کنه بلکه هدف نسبت دادن علی به اون صفت شیر یعنی شجاعت هست.
همان طور که شیر معروف به شجاعت هست سگ هم معروف به وفاداری هست.پس اگر کسی میگه من سگ اهل بیت هستم.این به این معنا نیست که شان خودش رو پایین آورده و خودش رو حیوون کرده.بلکه نسبت دادن انسان به اون صفت خوب سگ یعنی وفاداریش هست.که بسیاری از شاعران بزرگ و نامی هم چنین تشبیهاتی داشتن و رایج بوده.
مثلا عراقی شاعر بزرگ قرن هفتم میگه:
همه شب نهاده ام سر چو سگان بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانۀ گدایی
یا هلالی جغتایی شاعر بزرگ قرن دهم میگه:
من سگِ باوفای این هر چار
هر دو چشمم برای ایشان چار
کیست آن چار مَه به مذهبِ من؟
علی و فاطمه حسین و حسن
و شعرهای بسیار زیاد از شاعران بزرگ که توی اشعارشون از سگ به عنوان نماد وفاداری یاد کردن.
اما از بعد #مذهبی
آیه ۱۸ سوره کهف راجع به سگ اصحاب کهف هست.(و کلبهم باسط ذراعیه بالوصید).(و سگ اصحاب کهف دست های خود را بر دهانه ی غار گشوده بود).این نشان از پاسبانی و وفاداری سگ اصحاب کهف و تمجید قرآن از این عملش داره.اگرچه دین اسلام جسم سگ رو نجس میدونه اما صفاتش رو بسیار مورد قبول میدونه و در قرآنی که با وضو باید به اون دست زد اسم سگ اومده و مورد تمجید قرار گرفته.
علاوه بر این امیرالمومنین در روایتی میفرمان خوش به حال کسی که زندگیش مثل زندگی سگ باشه چرا که در سگ ۱۰ صفت وجود داره که بر مومن شایسته است آن را داشته باشه و ده صفت رو بیان میکنن در اون روایت که از وفاداری بگیر تا اینکه قناعت میکنه به هرچی صاحبش جلوش میزاره و ستم بهش میشه و رانده میشه ولی بازم بدون دلگیری برمیگرده و ... که نشون دهنده ی صفات خوب سگه.
علاوه بر این مثال دیگر مذهبی هم که میشه زد برای جواز گفتن من سگ اهل بیت هستم ماجرای روز عاشوراست که حضرت جون غلام سیاه امام حسین شب عاشورا که امام به اصحاب گفت میتونید برید گفت:(انا فی الرخا الحس قصاعکم و فی الشده الخذلکم؟)(من در آسایش و راحتی کاسه لیسه تان بوده ام حال در سختی رهایتان کنم؟)
کاسه لیسی صفت سگ هست و کلمه لحس در زبان عرب زمانی میاد که سگی بخواد با زبان خودش چیزی رو لیس بزنه.(مراجعه شه به لسان العرب)
در واقع غلام به امام حسین گفت من سگ تو بودم در روزهای آسایش حالا در سختی رهات کنم؟.هرگز امام حسین به غلام سیاه نگفت تو انسان هستی و مقام تو بالاتر از اینه نگو من کاسه لیس و سگ هستم.و در هیچ یک از مقاتل نوشته نشده که امام از این گفته غلام سیاه ناراحت شده باشه.
همچنین ما در سیره علمای مذهب خودمون هم بسیار داشتیم کسانی رو که خودشون رو سگ اهل بیت نامیدن مثلا خواجه نصیر طوسی وقتی در کاظمین فوت میشه و خواستن دفنش کنن وصیت کرده بود روی قبرش ننویسن علامه یا دانشمند و آیت الله بلکه همین آیه ۱۸ سوره کهف رو روی قبرش بنویسن و در جوار حضرت موسی بن جعفر دفن شه.
همچنین آیت الله وحید خراسانی شعری داره که میگه
وحیدم من اگر در جرم و تقصیر
سگی بودم که پای تو شدم پیر
ایشون توی یکی از سخنرانی هاشون میگه ما امتحان نشدیم ببینیم میتونیم سگ اهل بیت باشیم یا نه و این ادعایی بیش نیست.چون اگر صاحبی سگش رو بزنه سگ دوباره برمیگرده و ما از اهل بیت تا به حال بدی ندیدیم که ببینیم اهل برگشت هستیم یا نه...
و بسیارند علمایی مثل علامه کجوری و ملا محسن فیض کاشانی و صافی گلپایگانی و کمپانی و شیخ عباس قمی و... و حاکمی مثل شاه عباس صفوی که خود را در اشعار و نوشته هایشان سگ اهل بیت نامیده اند.
❌ پس وقتی می گیم سگ اهل بیت هستیم منظور جسم نجس سگ نیست
بلکه وفاداری و صفات غالب و خوب سگ هست🌹 ❤ ️
اینکه کسی میگه #سگ_اهل_بیت هستم رو میشه از دو بعد مذهبی و ادبی دربارش صحبت کرد.
بعد #ادبی:
در ادبیات یک سری صنایع ادبی وجود داره که کمک میکنه یک متن ادبی یا شعر زیباتر بشه.مثل تشبیه، استعاره و...
علی شجاع است.علی مثل شیر است.در جمله اول کلمه شجاع رو آوردیم و در جمله دوم شیر رو آوردیم که استعاره از شجاعت هست.و یا میشه گفت در واقع علی رو تشبیه به شیر کردیم در وجه شبهی به نام شجاعت.
در این جمله هیچکس قصد نداره شان انسانی علی رو پایین بیاره و با یک حیوان مقایسه کنه بلکه هدف نسبت دادن علی به اون صفت شیر یعنی شجاعت هست.
همان طور که شیر معروف به شجاعت هست سگ هم معروف به وفاداری هست.پس اگر کسی میگه من سگ اهل بیت هستم.این به این معنا نیست که شان خودش رو پایین آورده و خودش رو حیوون کرده.بلکه نسبت دادن انسان به اون صفت خوب سگ یعنی وفاداریش هست.که بسیاری از شاعران بزرگ و نامی هم چنین تشبیهاتی داشتن و رایج بوده.
مثلا عراقی شاعر بزرگ قرن هفتم میگه:
همه شب نهاده ام سر چو سگان بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانۀ گدایی
یا هلالی جغتایی شاعر بزرگ قرن دهم میگه:
من سگِ باوفای این هر چار
هر دو چشمم برای ایشان چار
کیست آن چار مَه به مذهبِ من؟
علی و فاطمه حسین و حسن
و شعرهای بسیار زیاد از شاعران بزرگ که توی اشعارشون از سگ به عنوان نماد وفاداری یاد کردن.
اما از بعد #مذهبی
آیه ۱۸ سوره کهف راجع به سگ اصحاب کهف هست.(و کلبهم باسط ذراعیه بالوصید).(و سگ اصحاب کهف دست های خود را بر دهانه ی غار گشوده بود).این نشان از پاسبانی و وفاداری سگ اصحاب کهف و تمجید قرآن از این عملش داره.اگرچه دین اسلام جسم سگ رو نجس میدونه اما صفاتش رو بسیار مورد قبول میدونه و در قرآنی که با وضو باید به اون دست زد اسم سگ اومده و مورد تمجید قرار گرفته.
علاوه بر این امیرالمومنین در روایتی میفرمان خوش به حال کسی که زندگیش مثل زندگی سگ باشه چرا که در سگ ۱۰ صفت وجود داره که بر مومن شایسته است آن را داشته باشه و ده صفت رو بیان میکنن در اون روایت که از وفاداری بگیر تا اینکه قناعت میکنه به هرچی صاحبش جلوش میزاره و ستم بهش میشه و رانده میشه ولی بازم بدون دلگیری برمیگرده و ... که نشون دهنده ی صفات خوب سگه.
علاوه بر این مثال دیگر مذهبی هم که میشه زد برای جواز گفتن من سگ اهل بیت هستم ماجرای روز عاشوراست که حضرت جون غلام سیاه امام حسین شب عاشورا که امام به اصحاب گفت میتونید برید گفت:(انا فی الرخا الحس قصاعکم و فی الشده الخذلکم؟)(من در آسایش و راحتی کاسه لیسه تان بوده ام حال در سختی رهایتان کنم؟)
کاسه لیسی صفت سگ هست و کلمه لحس در زبان عرب زمانی میاد که سگی بخواد با زبان خودش چیزی رو لیس بزنه.(مراجعه شه به لسان العرب)
در واقع غلام به امام حسین گفت من سگ تو بودم در روزهای آسایش حالا در سختی رهات کنم؟.هرگز امام حسین به غلام سیاه نگفت تو انسان هستی و مقام تو بالاتر از اینه نگو من کاسه لیس و سگ هستم.و در هیچ یک از مقاتل نوشته نشده که امام از این گفته غلام سیاه ناراحت شده باشه.
همچنین ما در سیره علمای مذهب خودمون هم بسیار داشتیم کسانی رو که خودشون رو سگ اهل بیت نامیدن مثلا خواجه نصیر طوسی وقتی در کاظمین فوت میشه و خواستن دفنش کنن وصیت کرده بود روی قبرش ننویسن علامه یا دانشمند و آیت الله بلکه همین آیه ۱۸ سوره کهف رو روی قبرش بنویسن و در جوار حضرت موسی بن جعفر دفن شه.
همچنین آیت الله وحید خراسانی شعری داره که میگه
وحیدم من اگر در جرم و تقصیر
سگی بودم که پای تو شدم پیر
ایشون توی یکی از سخنرانی هاشون میگه ما امتحان نشدیم ببینیم میتونیم سگ اهل بیت باشیم یا نه و این ادعایی بیش نیست.چون اگر صاحبی سگش رو بزنه سگ دوباره برمیگرده و ما از اهل بیت تا به حال بدی ندیدیم که ببینیم اهل برگشت هستیم یا نه...
و بسیارند علمایی مثل علامه کجوری و ملا محسن فیض کاشانی و صافی گلپایگانی و کمپانی و شیخ عباس قمی و... و حاکمی مثل شاه عباس صفوی که خود را در اشعار و نوشته هایشان سگ اهل بیت نامیده اند.
❌ پس وقتی می گیم سگ اهل بیت هستیم منظور جسم نجس سگ نیست
بلکه وفاداری و صفات غالب و خوب سگ هست🌹 ❤ ️
۸.۲k
۲۸ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.