.

.
قرنطینه ے آغوش توام

سر نهاده اے بر بازوانم
گونه به شانه هایم مے فشاری
بر باریڪه ے لب هایت دوستت دارم ها جارے ست
حلاوت آغوش تو
و مهربانے انگشتانت روحم را ڪاویده است.

چه رویاے شیرینے دارم
ڪه نامش را
با نام تو خطاب مے ڪنم