تفسیر آیه
#تفسیر_آیه
چنان که در تفاسیر و کتب روایی آمده است: دو خواهر به نامهای «حَنّه» و «اشیاع»، که اوّلی همسر «عمران» از شخصیّتهای برجستۀ بنی اسرائیل، و دوّمی همسر زکریّای پیامبر بود، بچّهدار نمیشدند. روزی «حَنّه» زیر درختی نشسته بود، پرندهای را دید که به جوجههایش غذا میدهد. محبّت مادرانه، آتش عشقِ به فرزند را در وجود او شعلهور ساخت، در همان حال دعا کرد و مستجاب شد. از سوی دیگر به شوهرش الهام شد که فرزندش از اولیای خدا خواهد بود و بیماران را شفا و مردگان را زنده خواهد کرد.
وقتی «حَنّه» حامله شد، پیشبینی کرد آن فرزندی که کارهای خارقالعاده انجام دهد، پسر خواهد بود، لذا نذر کرد که فرزندش خدمتکار بیتالمقدس شود. امّا چون نوزاد به دنیا آمد، دیدند دختر است. آنها فهمیدند که آن الهام الهی در مورد خود مریم نبوده است، بلکه درباره فرزند او خواهد بود. (کافی، ج ۱، ص ۵۳۵)
۱. رشد معنوی زن تا آنجا بالا میرود که بعد از سالها انتظار، فرزند خود را نذر خدمت خانه خدا میکند. «امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ»
۲. افراد دوراندیش، قبل از تولّدِ فرزند به فکر مسیر خدمات او نیز هستند. «نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً»
۳. از خود بگذریم و تنها در راه خدا صرف کنیم. «نَذَرْتُ لَکَ»
۴. خدمت در مسجد به قدری ارزشمند است که اولیای خدا عزیزان خود را قبل از تولّد نذر آن می کنند. «نَذَرْتُ لَکَ...»
۵. موضوع نذر، تاریخی بس طولانی در ادیان الهی دارد. «رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ»
۶. مادر، نوعی ولایت بر فرزند دارد. «نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی»
۷. میانِ گذشت از فرزند و برگزیدگی خداوند رابطه است. «اصْطَفی»، «آلَ عِمْرانَ»، «نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً»
۸. کسانی در خدمات دینی موفّقترند که تمام وجود خود را صرف خدمت نمایند، نه بخشی از وقت را. «مُحَرَّراً»
۹. خدمت فرزند به مادر، حقّ طبیعی مادر و قابل گذشت است. «مُحَرَّراً»
۱۰. اگر عزیزترین و محبوبترین چیزها را میدهید، به فکر قبولی آن نیز باشید. «فَتَقَبَّلْ»
#تفسیر_نور_محسن_قرائتی
#قران_كريم
#تنها_خداست_که_می ماند
#تنها_خداست_که_می داند
#جهان _جز_خدا_هیچ_چیز_نیست
#بنام_خدا
#الله
#Only_God_remains
#Only_God_knows
چنان که در تفاسیر و کتب روایی آمده است: دو خواهر به نامهای «حَنّه» و «اشیاع»، که اوّلی همسر «عمران» از شخصیّتهای برجستۀ بنی اسرائیل، و دوّمی همسر زکریّای پیامبر بود، بچّهدار نمیشدند. روزی «حَنّه» زیر درختی نشسته بود، پرندهای را دید که به جوجههایش غذا میدهد. محبّت مادرانه، آتش عشقِ به فرزند را در وجود او شعلهور ساخت، در همان حال دعا کرد و مستجاب شد. از سوی دیگر به شوهرش الهام شد که فرزندش از اولیای خدا خواهد بود و بیماران را شفا و مردگان را زنده خواهد کرد.
وقتی «حَنّه» حامله شد، پیشبینی کرد آن فرزندی که کارهای خارقالعاده انجام دهد، پسر خواهد بود، لذا نذر کرد که فرزندش خدمتکار بیتالمقدس شود. امّا چون نوزاد به دنیا آمد، دیدند دختر است. آنها فهمیدند که آن الهام الهی در مورد خود مریم نبوده است، بلکه درباره فرزند او خواهد بود. (کافی، ج ۱، ص ۵۳۵)
۱. رشد معنوی زن تا آنجا بالا میرود که بعد از سالها انتظار، فرزند خود را نذر خدمت خانه خدا میکند. «امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ»
۲. افراد دوراندیش، قبل از تولّدِ فرزند به فکر مسیر خدمات او نیز هستند. «نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً»
۳. از خود بگذریم و تنها در راه خدا صرف کنیم. «نَذَرْتُ لَکَ»
۴. خدمت در مسجد به قدری ارزشمند است که اولیای خدا عزیزان خود را قبل از تولّد نذر آن می کنند. «نَذَرْتُ لَکَ...»
۵. موضوع نذر، تاریخی بس طولانی در ادیان الهی دارد. «رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ»
۶. مادر، نوعی ولایت بر فرزند دارد. «نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی»
۷. میانِ گذشت از فرزند و برگزیدگی خداوند رابطه است. «اصْطَفی»، «آلَ عِمْرانَ»، «نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً»
۸. کسانی در خدمات دینی موفّقترند که تمام وجود خود را صرف خدمت نمایند، نه بخشی از وقت را. «مُحَرَّراً»
۹. خدمت فرزند به مادر، حقّ طبیعی مادر و قابل گذشت است. «مُحَرَّراً»
۱۰. اگر عزیزترین و محبوبترین چیزها را میدهید، به فکر قبولی آن نیز باشید. «فَتَقَبَّلْ»
#تفسیر_نور_محسن_قرائتی
#قران_كريم
#تنها_خداست_که_می ماند
#تنها_خداست_که_می داند
#جهان _جز_خدا_هیچ_چیز_نیست
#بنام_خدا
#الله
#Only_God_remains
#Only_God_knows
۵۵۷
۲۰ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.