ما زنها قهر نمیکنیم به دلیلِ مشخص،

ما زنها قهر نمیکنیم به دلیلِ مشخص،
یا بعد از هر جر و بحث...
یا وقتهایی که چیزی خلافِ میلمان است،
یا به نظرمان توجهی نشده...
ما زنها قهر میکنیم تا ببینیم هنوز هم خریدار دارد نازهایمان،
قهر میکنیم تا ببینیم کسی متوجه رو برگرداندنمان میشود،
قهر میکنیم تا بشنویم  صدایِ بمِ مردانه ای زیر گوشمان را که پس دوستت دارم امروز من چه شد؟؟
قهر میکنیم که صورت مردانه ای جلو بیاید و سهم بوسه روزش را طلب کند...
قهر میکنیم که بشنویم دوست داشتنش ته نکشیده،کم نشده...
قهر میکنیم تا ثابت شود به خودمان که رنگ چشمهایمان عادی نشده برایش،بودنمان یکنواخت نشده توی زندگیش...
قهر میکنیم که به چشم ببینیم مهم بودنمان را،
قهر میکنیم تا ببینیم که هنوز قهر و آشتی بودنمان مهم است برایش...