نامه ای یک خطی برای همیشۀ تاریخ
نامه‌ای یک‌خطی برای همیشۀ تاریخ
و آنگاه که حسین بن علی –درود خدا بر او- در سرزمین کربلاء مستقر گردید، نامه ای نوشت خطاب به برادرش محمدبن‌حنفیه در مدینه؛ با این عبارات:
« بسم الله الرحمن الرحیم. این نامه‌ایست از حسین‌بن‌علی به محمدبن‌علی و دیگرانِ از بنی‌هاشم که نزد او هستند؛ پس از حمد و ثناء الهی،
فَکَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُنْ وَ کَأنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلَامُ.
گویا دنیا هیچ‌گاه نبوده است و گویا آخرت همیشه بوده است.
والسلام»
(کامل الزیارات ؛ باب 23 ؛ حدیث 17)
و آنگاه که حسین بن علی –درود خدا بر او- در سرزمین کربلاء مستقر گردید، نامه ای نوشت خطاب به برادرش محمدبن‌حنفیه در مدینه؛ با این عبارات:
« بسم الله الرحمن الرحیم. این نامه‌ایست از حسین‌بن‌علی به محمدبن‌علی و دیگرانِ از بنی‌هاشم که نزد او هستند؛ پس از حمد و ثناء الهی،
فَکَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُنْ وَ کَأنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلَامُ.
گویا دنیا هیچ‌گاه نبوده است و گویا آخرت همیشه بوده است.
والسلام»
(کامل الزیارات ؛ باب 23 ؛ حدیث 17)
۸۲۱
۱۴ مهر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.