پروانه ی شعله ی جفایت بودم
پروانهی شعلهی جفایت بودم
چون سایه همیشه در قفایت بود
سوگند، به راز، آبی چشمانت
دلخوش به نگاه با صفایت بودم
چون سایه همیشه در قفایت بود
سوگند، به راز، آبی چشمانت
دلخوش به نگاه با صفایت بودم
۱۷۸
۲۴ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.