از یک جایی به بعد آرام می گیریم

از یک جایی به بعد، آرام می گیریم.
بزرگ می شویم،
بالغ می شویم،
پای تمام اشتباهاتمان می ایستیم،
قبول می کنیم گذشته امان را،
انکار نمی کنیم آن را،
نادیده اش نمی گیریم،
حذفش نمی کنیم.
اجازه می دهیم هرچه هست، هرچه بوده ،
در همان گذشته بماند.

حالا باید آینده را بسازیم،
از نو،
به نوعی دیگر…

یاد می گیریم زندگی یک موهبت است،
غنیمت است،
نعمت است.

یاد می گیرد قدرش را بدانیم…
همه ی اینها را که فهمیدیم
یک آرامشی می آید می نشیند توی دلمان،
توی روح و روانمان…

اصلن از یک جایی به بعد
حالمان خوب می شود .