مهربانم... !

مهربانم... !
دوستت دارم...
آنقدر كه
هر نگاهت را شعر مي كنم
و از هر لبخندت قافيه مي سازم غزلم... !

خط به خطِ تنت را ...
با عشق مي خوانم
و مو به مو
حرف هايت را
به جان مي سپارم

شراب من... !
عجيب شور انگيزي
و من خمار يك نگاه توأم

آغوش باز كن...
مي خواهم بخوانمت...
ببويمت...
بنوشمت...
مست شوم ...
و عشق دل انگيزت را
به رخ دل تنگي هاي هر شبم بكشم

آغوش باز كن...
و اين سرِ سنگين خسته را
ميان سينه ات بگذار
تا تپش هاي قلب بيقرارت
آرام جانم شود...