پارت ۳

والا اگه شما دو تا نکبت اجازه بدين من بلند شم يه آب تو اين صورت جيشيم بزنم. بعدم يه چيزي کوفت کنم و بيام.
- اوه اون وقت ديگه لاشه روزنامه هم بهمون نمي رسه.
- نرسه به درک! انگار دارن تو عهد ميرزا کوچک خانوم سيبيل و زندگي مي کنن. لاگور کنم شما رو الهي. خفه مرگ بگير برو کارات و بکن بذار منم به کارام برسم.
- خيلي خب بدو که دل تو دلم نيست.
زير لب گفتم:
- تو که غمي نداري.
- چي؟
- هيچي، باي.
- باي.
دوباره صداي بنفشه بلند شد:
- اوي چه خري بود؟
- همزادت بود.
- درد!
- ولم کن تو رو خدا. صبح اول صبحي فحشي نبود که تو بار من نکني.
خنديدم و گفتم:
- ببخشيد عشخ من. مودوني که من صپا اخلاخ ندالم.
- کي بود؟
- درد و کي بود؟ ببين فقط بايد فحشت بدم. لياقت نداري باهات عين آدم حرف بزنم! فضولي تو؟ به تو چه ربطي داره که کي بود؟
- اين قدر فک زدي خو يه کلمه مي گفتي چه خري بود؟
- شبنم بود.
- چي مي گفت؟
- عين تو نشسته منتظر سرويس.
- خب پس عزيزم زود باش اين قدر مردم و معطل نذار زشته.
جيغ کشيدم:
- بنفشـــــــــه؟
- کي مي تونه با تو طرف شه؟
خنديدم و گفتم:
- گمشو کارات و بکن الان مي يام.
- منتظرم عشق من، باي.
- باي



⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
خوشحال میشم همایتم کنین