پـسرک دسـتشو آروم روی کـلاویه هـای پـیانو کشـید و بعـد از

پـسرک دسـتشو آروم روی کـلاویه هـای پـیانو کشـید و بعـد از انگـشت هـاش کـه خـاک گرفـته بودن نـگاه کرد-
-یـادمه هیـچوقت نمـیزاشتی خـاک روی پیانـو بشیـنه
-آخـه اون وقتـا انگـشت‌های تو هـر روز باهـاش موزیـک مینـواخت..
-مـیدونی... اینـجا بـی تو پیـانو کـه هـیچ ، همـه چیـز خـاک میـگیره...