صبح ها ملودی لبخند از لحظه ها می بارد لباس آرامش بپوش چترِ فلسفه را دور بیانداز و در وسطِ باغچه بین پیچک ها دست هایت را باز کن چشم هایت را ببند و رو به آسمان صد بغل حسِ ناب زنده بودن را نفس بکش.
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.