وقتی دل از نبود تو دلگیر می شود

وقتی دل از نبود تو دلگیر می‌شود
بی طاقت از زمین و زمان سیر می‌شود

زل می‌زنم به شیشه‌ی ساعت بدون پلک
انگار پای عقربه زنجیر می‌شود

اشکم به روی نامه و پاکت نمی‌چکد
گویی کویر دیده و تبخیر می‌شود

در لابه لای لرزش حیران سایه‌ها
بد جور رنج فاصله تفسیر می‌شود

در گیرو دار کشمکش آب و نان شب
ابراز عشق باعث تحقیر می‌شود

من اشک می شوم و تو هم آه می‌شوی
با اشک و آه خانه نفس گیر می‌شود

ای بی خبر از این شب پر التهاب من
وقتی که مرگ یک شبه تقدیر می‌شود

من می روم و زیر لحد خاک می‌خورم
بی شک برای بوسه کمی دیر می شود