اینجا عشق ممنوع است «۲۵»
دیگه بحثی وجود نداشت پس تاکه میچی اونا رو برداشت و زود سه تاشون رفتن.دوباره و دوباره به میتسویا نگاه میکردم.نمیتونستم از این کار دست بردارم.نگرانی کل وجودم رو گرفته بود.یعنی چی شده.دو دقیقه بعد از رفتن تاکه میچی مایکی اومد.وقتی چشمش به میتسویا افتاد رنگ و روش پرید و چشمام گشاد شد.اومد سمت میتسویا.
مایکی:زنگ زدی به آمبولانس؟
ساکورا:نه
مایکی فوری گوشیش رو در آورد و زنگ زد.نمیدونم چرا خودم یادم به همچین چیزی نبود .بس که استرس داشتم. بعد از حذف زدنش دیگه چیزی به هم نگفتیم با اینکه کلی حرف بود.امبولانس اومد و میتسویا رو سوار ماشین کرد.
ساکورا:مایکی من همراه میتسویا میرم.
مایکی:اوکیه برو منم با موتور دنبالت میام.
سوار ماشین آمبولانس شدم و دست میتسویا رو گرفتم و هر لحظه با استرس بهش نگاه میکردم به امید اینکه چشماش رو باز کنه.بالاخره بعد از مسیری آمبولانس میرسه به بیمارستان.میتسویا رو میبرن داخل اتاق و من و مایکی همینجور منتظریم.مایکی نشسته و قیافه جدی ای داره.من هم از استرس هی به این سمت و اون سمت سالن میرم تا اینکه دکتر از اتاق میاد بیرون:اصلا نیازی به نگرانی نیست بیمار وضعیت خیلی بدی نداره اما نیاز به مراقبت و موندن داخل بیمارستان رو داره.این حرفو میزنه و میره.نفس عمیقی بیرون میدم و خودم رو میندازم رو صندلی کنار مایکی.
مایکی:نگران نباش
ساکورا:نمیدونم چرا اینجوری شده.
مایکی کمی سرش رو پایین میندازه و قیافه ناراحتی میگیره جوری که انگار اون مقصرش هست:تنجیکو به تومان حمله کرده.بعضی از افراد تومان رو مورد حمله قرار دادن.اسمایلی،چیفویو،په_یان،بعضی هاشون وضعیت هاشون بد نیست.قراره فردا شب با تنجیکو مبارزه کنیم.(میدونم مثل انیمه شده تا حدی😐)
تا این حرفش رو شنیدم فوری از جا پریدم:چی؟
مایکی هم بلند شد:فعلا بیا بریم فکر نکنم نیاز باشه پیش میتسویا باشیم.
راه میوفته و میره سمت خروجی بدون توجه به من .منم پشت سرش میرم البته با شک.هم عصبی هستم.هم ناراحت و هم هیجان زده.میشینه رو موتور.ایندفعه قیافه جدی ای داره.
ساکورا:چرا به من چیزی نگفتی؟
مایکی:تازه اتفاق افتاده،سوار شو توضیح میدم.
سوار میشم و حرکت میکنیم.چیزی نمیگه.نمی دونم چرا ولی منم دیگه تا وقتی که حرف نزنه نمیزنم.میرسیم به پارک نزدیک معبد.پیاده میشه و موتور رو خاموش میکنه.منم پیاده میشم و پشت سرش میرم.رو ی نیمکت میشینه ولی من دیگه کار اون رو انجام نمیدم.
ساکورا:بگو
مایکی:دیگه توضیح ای نیست.فقط فردا داریم میریم با تنجیکو مبارزه کنیم.
ساکورا:خب چرا به من نگفتی.به میتسویا چرا نگفتی که همچین نشه؟
مایکی:متوجه هستی که دارم میگم دیر فهمیدم؟
دیگه چیزی نمیگم نفس عمیقی بیرون میدم و سعی میکنم آروم باشم
ساکورا:منم میام
مایکی:کجا؟
ساکورا:منم میام تا با تنجیکو مبارزه کنیم
مایکی تعجب کرد:عقلت رو از دست دادی؟
ساکورا:لباس فرم تومانِ میتسویا هست و منم مبارزم خوبه پس میام.
مایکی:نه
ساکورا: چرا؟
تقریباً عصبی و با داد با هم حرف میزدیم که باعث میشد سکوت پارک شکسته بشه
مایکی:چون خطرناکه
ساکورا:مهم نیست که خطرناکه من بخاطر میتسویا و تومان میام.اصلا تو چرا باید برات مهم باشه؟
صورتش رو میفشرد و چشماش رو میبست و سعی میکرد سکوت کنه.با داد دوباره گفتم:چرا؟
دوباره با داد جواب داد و چیزی رو گفت که حتی یک درصد هم فکرش رو نمیکردم:چون دوستت دارم و نمیخام آسیب ببینی....
مایکی:زنگ زدی به آمبولانس؟
ساکورا:نه
مایکی فوری گوشیش رو در آورد و زنگ زد.نمیدونم چرا خودم یادم به همچین چیزی نبود .بس که استرس داشتم. بعد از حذف زدنش دیگه چیزی به هم نگفتیم با اینکه کلی حرف بود.امبولانس اومد و میتسویا رو سوار ماشین کرد.
ساکورا:مایکی من همراه میتسویا میرم.
مایکی:اوکیه برو منم با موتور دنبالت میام.
سوار ماشین آمبولانس شدم و دست میتسویا رو گرفتم و هر لحظه با استرس بهش نگاه میکردم به امید اینکه چشماش رو باز کنه.بالاخره بعد از مسیری آمبولانس میرسه به بیمارستان.میتسویا رو میبرن داخل اتاق و من و مایکی همینجور منتظریم.مایکی نشسته و قیافه جدی ای داره.من هم از استرس هی به این سمت و اون سمت سالن میرم تا اینکه دکتر از اتاق میاد بیرون:اصلا نیازی به نگرانی نیست بیمار وضعیت خیلی بدی نداره اما نیاز به مراقبت و موندن داخل بیمارستان رو داره.این حرفو میزنه و میره.نفس عمیقی بیرون میدم و خودم رو میندازم رو صندلی کنار مایکی.
مایکی:نگران نباش
ساکورا:نمیدونم چرا اینجوری شده.
مایکی کمی سرش رو پایین میندازه و قیافه ناراحتی میگیره جوری که انگار اون مقصرش هست:تنجیکو به تومان حمله کرده.بعضی از افراد تومان رو مورد حمله قرار دادن.اسمایلی،چیفویو،په_یان،بعضی هاشون وضعیت هاشون بد نیست.قراره فردا شب با تنجیکو مبارزه کنیم.(میدونم مثل انیمه شده تا حدی😐)
تا این حرفش رو شنیدم فوری از جا پریدم:چی؟
مایکی هم بلند شد:فعلا بیا بریم فکر نکنم نیاز باشه پیش میتسویا باشیم.
راه میوفته و میره سمت خروجی بدون توجه به من .منم پشت سرش میرم البته با شک.هم عصبی هستم.هم ناراحت و هم هیجان زده.میشینه رو موتور.ایندفعه قیافه جدی ای داره.
ساکورا:چرا به من چیزی نگفتی؟
مایکی:تازه اتفاق افتاده،سوار شو توضیح میدم.
سوار میشم و حرکت میکنیم.چیزی نمیگه.نمی دونم چرا ولی منم دیگه تا وقتی که حرف نزنه نمیزنم.میرسیم به پارک نزدیک معبد.پیاده میشه و موتور رو خاموش میکنه.منم پیاده میشم و پشت سرش میرم.رو ی نیمکت میشینه ولی من دیگه کار اون رو انجام نمیدم.
ساکورا:بگو
مایکی:دیگه توضیح ای نیست.فقط فردا داریم میریم با تنجیکو مبارزه کنیم.
ساکورا:خب چرا به من نگفتی.به میتسویا چرا نگفتی که همچین نشه؟
مایکی:متوجه هستی که دارم میگم دیر فهمیدم؟
دیگه چیزی نمیگم نفس عمیقی بیرون میدم و سعی میکنم آروم باشم
ساکورا:منم میام
مایکی:کجا؟
ساکورا:منم میام تا با تنجیکو مبارزه کنیم
مایکی تعجب کرد:عقلت رو از دست دادی؟
ساکورا:لباس فرم تومانِ میتسویا هست و منم مبارزم خوبه پس میام.
مایکی:نه
ساکورا: چرا؟
تقریباً عصبی و با داد با هم حرف میزدیم که باعث میشد سکوت پارک شکسته بشه
مایکی:چون خطرناکه
ساکورا:مهم نیست که خطرناکه من بخاطر میتسویا و تومان میام.اصلا تو چرا باید برات مهم باشه؟
صورتش رو میفشرد و چشماش رو میبست و سعی میکرد سکوت کنه.با داد دوباره گفتم:چرا؟
دوباره با داد جواب داد و چیزی رو گفت که حتی یک درصد هم فکرش رو نمیکردم:چون دوستت دارم و نمیخام آسیب ببینی....
۲.۹k
۰۶ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.