.

.
خوش به حال آنها که معشوقه ای دارند و
هنوز به وصال نرسیده اند!
در رویاهای دو نفره زاده ذهنشان،
چه کیف ها که نمیکنند!
لااقل برای یک هدف هرچند غیرممکن
از جان مایه میگذارند و
در پاسخ به سوال خوشبختی چیست؟
''رسیدن به یار'' را آماده دارند...
اما تکلیف آنهایی که هرچه گشتند؛
عشق را در هیچ دونفره ای پیدا نکردند چیست!؟
آنهایی که قلبشان ناخواسته سنگ شد و
فاتحه عشق را برای همیشه خواندند...
حال دلشان را نه کسی خوب میکند،
نه حتی امید رسیدن به کسی!
زندگی بدون عشق را پذیرفته اند و
به پوچ بودن زندگی بدون عشق آگاهند.
کاش هیچوقت هیچ عشق نافرجامی شروع نمیشد و برای همیشه یک حسرت در قلب باقی میماند تا امید به خوشبختی برای همیشه در دل ها دفن نشود...