/
10
گردشگری طبیعت(۲)
پیمایش غار امجک | چالشی برای حرفه‌ای‌ها
برای رسیدن به غار امجک، غارنوردان ابتدا یک مسیر حدود 1 ساعته را کوه‌پیمایی می‌کنند تا به دهانه نامحسوس غار که ابعادی در حدود 60 در 50 سانتیمتر دارد برسند. این دهانه به راحتی قابل مشاهده نیست و غارنوردانی که بار اول، برای پیمایش وارد منطقه می‌شوند حتما از یک فرد محلی کمک می‌گیرند.
ورود به غار به صورت تک نفر و نوبتی و همچنین با بستن کارگاه برای طناب آغاز می‌شود و پس از دو فرود 20 و 15 متری، غارنوردان به تالار اول غار به نام تالار استخر می‌رسند. در کف این تالار می‌توان شاهد حوضچه‌های عمیق مخروطی شکل بود.
در ادامه دست به سنگ شده و پس از طی مسیری به دهانه تالار دوم با نام تالار آیینه وارد می‌شوند و مجدد پس از دو فرود حدودا 15 متری، به نقاط انتهایی غار می‌رسند و در این نقطه کار فنی غارنوردی به اتمام می‌رسد. در تالار دوم می‌توان شاهد رسوبات گل‌کلمی بسیار زیبایی بود که زیبایی این تالار را چند برابر کرده‌اند.
در مسیر پیمایش غار، دو دیواره 7 و 2 متری وجود دارد که افراد پس از عبور از آن به انتهایی‌ترین نقطه غار می‌رسند. در این منطقه کم‌کم چکیده‌ها و چکنده‌های گل‌کلمی، قندیل‌های سنگی و سایر اشکال بی‌نظیر رسوبی غار نمایان می‌شوند که در این مرحله غارنوردان بسیار احتیاط می‌کنند تا آسیبی به این گنجینه‌های زیبا وارد نشود. پس از عبور از این ناحیه غارنوردان از نردبان 10 متری که قبلا توسط سایر غارنوردان در این بخش گذاشته شده، به سمت پایین می‌روند و به تاریک‌ترین بخش غار می‌رسند. در این قسمت موجوداتی نظیر خفاش و موش زندگی می‌کنند و انواع استالاگمیت و استالاکتیت‌های زیبا و حوضچه‌های پر آب گِلی قابل مشاهده است. نکته قابل توجه در مورد این غار آن است که هنوز بخش‌های زیادی از آن شناسایی نشده و ممکن است در سال‌های آینده جنبه‌های جذاب و بسیار خاص‌تری از این غار را ببینیم.
برای رسیدن به غار امجک، غارنوردان ابتدا یک مسیر حدود 1 ساعته را کوه‌پیمایی می‌کنند تا به دهانه نامحسوس غار که ابعادی در حدود 60 در 50 سانتیمتر دارد برسند. این دهانه به راحتی قابل مشاهده نیست و غارنوردانی که بار اول، برای پیمایش وارد منطقه می‌شوند حتما از یک فرد محلی کمک می‌گیرند.
ورود به غار به صورت تک نفر و نوبتی و همچنین با بستن کارگاه برای طناب آغاز می‌شود و پس از دو فرود 20 و 15 متری، غارنوردان به تالار اول غار به نام تالار استخر می‌رسند. در کف این تالار می‌توان شاهد حوضچه‌های عمیق مخروطی شکل بود.
در ادامه دست به سنگ شده و پس از طی مسیری به دهانه تالار دوم با نام تالار آیینه وارد می‌شوند و مجدد پس از دو فرود حدودا 15 متری، به نقاط انتهایی غار می‌رسند و در این نقطه کار فنی غارنوردی به اتمام می‌رسد. در تالار دوم می‌توان شاهد رسوبات گل‌کلمی بسیار زیبایی بود که زیبایی این تالار را چند برابر کرده‌اند.
در مسیر پیمایش غار، دو دیواره 7 و 2 متری وجود دارد که افراد پس از عبور از آن به انتهایی‌ترین نقطه غار می‌رسند. در این منطقه کم‌کم چکیده‌ها و چکنده‌های گل‌کلمی، قندیل‌های سنگی و سایر اشکال بی‌نظیر رسوبی غار نمایان می‌شوند که در این مرحله غارنوردان بسیار احتیاط می‌کنند تا آسیبی به این گنجینه‌های زیبا وارد نشود. پس از عبور از این ناحیه غارنوردان از نردبان 10 متری که قبلا توسط سایر غارنوردان در این بخش گذاشته شده، به سمت پایین می‌روند و به تاریک‌ترین بخش غار می‌رسند. در این قسمت موجوداتی نظیر خفاش و موش زندگی می‌کنند و انواع استالاگمیت و استالاکتیت‌های زیبا و حوضچه‌های پر آب گِلی قابل مشاهده است. نکته قابل توجه در مورد این غار آن است که هنوز بخش‌های زیادی از آن شناسایی نشده و ممکن است در سال‌های آینده جنبه‌های جذاب و بسیار خاص‌تری از این غار را ببینیم.
۱.۴k
۱۰ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.