نباید قرآنی حرف بزنیم و عرفی فکر بکنیم

💠 نباید قرآنی حرف بزنیم و عُرفی فکر بکنیم!
💠 مسابقات قرانی مثل مسابقات المپیادی نیست!

🔹 ما نباید بگوییم به فلان مقام رسیدن سخت است، مجتهد شدن سخت است،حکیم شدن سخت است، اینها خیلی سهل و آسان است. سرّش این است که به ما گفته سرعت بگیرید: ﴿سَارِعُوا﴾ به ما گفته سبقت بگیرید: ﴿فَاسْتَبِقُوا﴾

🔹 اما ما نباید اُخروی حرف بزنیم و دنیوی فکر بکنیم! قرآنی حرف بزنیم و عُرفی فکر بکنیم! این‎طور نباشد. آنکه ما از مسابقه می‌بینیم این است که یک جا خطّ‌کشی است یک افراد می‌دوند تا هر کدام زودتر به آن مقصد برسند ؛این معنی مسابقه است؛ اما مسابقات قرآنی این‎طور نیست، که جایی خطّ‌کشی باشد ما باید بدویم با سرعت و سبقت به آنجا برسیم این نیست. در مسابقات قرآنی آنجا که پایان راه است که ما باید با سرعت به آنجا برسیم، سبقت بگیریم تا به آنجا برسیم، آن ایستا نیست، جامد نیست، بلکه ما اگر یک متر به سرعت به طرف او می‌رویم، او دَه متر به سرعت به طرف ما می‌آید، این معنی مسابقه است. این مسابقات المپیادی نیست، این مسئله ﴿مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا﴾ با آن روایت نورانی تفسیر می‌شود.  فرمود اگر شما یک قدم به طرف ذات اقدس الهی بروید، فیض او هروله‌کنان به طرف شما می‌آید و انسان زود به مقصد می‌رسد.

🔹 ما با این مسابقه حالا چرا عقب بیفتیم؟ چرا ما شیخ انصاری نشویم؟ چرا ما آخوند خراسانی نشویم؟ چرا ما فلان حکیم نشویم؟ این راه باز است. راه سخت است؛  ولی او زودتر از ما حرکت می‌کند.

 🔹 لذا او اگر «سَرِیعَ‏ الرِّضَا» است،«سریع الافاضة» هم است. اینکه شما می‌بینید برخی‌ها مثل علامه حلّی(رضوان الله علیه) در دوران کم‌سنّی و کم‌سالی به مقاماتی رسیدند همین است؛ اینها یک قدم را البته با اخلاص و با توحید برداشتند، فیض الهی هم دَه قدم به طرف آنها آمد، چرا ما نرویم؟ این فیض‌های فراوانی که او با دو دستی دارد می‌دهد، او «بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالْعَطِیَّةِ»است، با احترام هم می‌دهد، بی‌منّت هم می‌دهد. او «دَائِمَ‏ الْفَضْلِ‏ عَلَی الْبَرِیَّةِ»است...

📚 { #تفسیر_سوره_ق 95/9/15}

🔹 مطالب و بیانات آیت الله جوادی
🌹 🌾 🌹 🌾 🌹