بـکنم... یا بکنـی... یا بکنـد... می گذرد

بـکنم... یا بکنـی... یا بکنـد... می‌گذرد
بدهم... یا بدهی... یا بدهد... می‌گذرد

زندگی را به (هدر رفتنـ)ـمان صرف بکن
بـروم... یا بـروی... یا بـرود... می‌گذرد

ما دویدیم... و دویدید... و دویدند آن‌ها!
آه!!!... آدم بـدود یـا نـدود... می‌گـذرد

چه بگوید: به جهنم که به هدررفت زمان
و چه از حرص خودش را بدرد می‌گذرد

60... 70... و 80... گـذشـت و دارد..
..سال‌های دهه‌ی نحس 90 می‌گذرد؟

همه‌ی عمـر فقط ساز مخالـف خوردیم
تا به ما بـادِ مـوافـق بـوزد... می‌گذرد

مُـنفعل باشم و فـعال سیاسی باشی
از سر هر دویـمان حبس ابد می‌گذرد

فعل ِ "بودن" و "نبودن" متـرادف شده‌اند!
تا همین مسئله معلوم شود... می‌گذرد

بـختِ خوابیـده‌ات از خواب که بیدار شود
و بخـواهد که دَرت را بـزنـد... مـی‌گذرد

پـلک بـر هم بـزنی و لـبِ خـود را بـگـزی
اشکِ چشمت بـچکد یا نـچکد... می‌گذرد

زده‌ای چـوب حراجـی به دل فاحـشه‌ات
کس و ناکس بـُخورد یا ببـرد... می‌گذرد

عشق! نـازت بکند،، یا تو و احساست را
بـکشد زیـر چـک و مـشت و لگد می‌گذرد

خـُب به تخمت که بدی پاسخ خوبی شده است
تـو ولی خوب بمان،، هـر چـه که بـد... می‌گذرد

بی خیال همه چی باش،، کـه اوضاع جهان
به مـُرادت بـشـود یا نـشـود... می‌گذرد

بنشین بیـن دوراهـی و بـه ایـن فکر بکن:
که به مقصد بـرسد یـا نرسد... می‌گذرد

ما گذشتیـم و گذشتیـد و گذشتنـد و گـذشت
زندگـی‌مان به همین: "می‌گذرد"... می‌گذرد...