تو

* * *
ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﻡ
ﺷﺎﻋﺮ ﺷﺪﻡ ! ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ
ﺩﯾﺪﻡ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻢ
ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻡ ! ﮐﻪ ﻫﯽ ﺑﺪﻭﻡ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ
.

ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ
ﺑﺎ ﺣﺮﻑ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻟﻢ ﺷﮑﺴﺖ
ﺑﺎ ﻫﺮ ﻏﺰﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻫﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ
ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺗﻮ . . .
ﺁﺭﯼ ! ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﻤﺖ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ
ﻣﺎ ﺁﻥ ﺷﻘﺎﯾﻘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺍﻍ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﯾﻢ
ﻣﺎ ﺁﻥ "ﺷﻘﺎﯾﻘﯿﻢ" ﮐﻪ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎﻩ
ﻟﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻣﯿﺎﻥ ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯼ تو
.

ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺍﺳﺖ
ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻏﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﮐﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﻟﻢ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ
ﺩﺍﺵ ﺁﮐﻠﯽ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﺒﺘﻼﯼ ﺗﻮ
.

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ
ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯼ
ﻗﺼﻪ ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﻭﯼ ﻫﺮ ﻏﺰﻟﻢ ﺭﺩﭘﺎﯼ ﺗﻮ
.
آدم شدم ! اگرچه تو حوا نمی شوی
جام مرا شکستی و لیلی نمی شوی
بیهوده بود زندگی و شعر و شاعری
قسمت نبود قسمت این زندگی شوی ..
.

حامد_نصیری


ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻓﻘﻂ ﺷﻌﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻌﺮ!
ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﻭ ﮐﻤﺎﻟﺶ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ❤ ️