برای من همیشـه پروسه اعتمـاد کردن خیلی سخـت تر، پیچیده تر

برای من همیشـه پروسه اعتمـاد کردن خیلی سخـت تر، پیچیده تر و طـولانی‌ تر از دوست داشـتن بوده. من میتونم آدم‌های زیـادی رو دوست داشـته باشم اما به واقعا آدم های کمی اعتـماد دارم. کمتر از انگشـت‌های یک دسـت حتی! اعتـماد داشتن به آدم ها برای من زمان گیـر و نیازمند اثـباته. این که مطمئن باشـم این دستی که گرفـتم، ولم نمیکـنه. این قولی که شـنیدم، شکسـته نمیشه. این آدم حتـی اگه هر اتفـاقی هم برای رابطـه‌مون بیوفته به من صـدمه نمیزنه. اذیـتم نمیکنه.
برای همین "بهت اعتمـاد دارم" خیلی قشـنگ تر و محکم تر از "دوسـتت دارم" برای منـه.