ایستگاه باران پارت ۷

در وا شد جونگ کوک بود برادر بزرگتر تهیونگ وقتی دیدمش از جام پاشدم منو دید و گفت (علامت کوک تا اخر وانشات~) ~ا/ت شی تو اینجا چطوری چرا +داستان داره رفت سمت تهیونگ ~داداش کوچیکه چیکار کردی با خودت بچه من ریز خندیدم بعد برگشت سمت من ~تو این چند سال چیکار میکردی؟ +جون میکندم هم دانشگاه میرفتم و درس میخونم هم کار میکردم ک تونستم ی خونه بخرم که اجاره نشین نباشم نیمه وقت تو کافه کار میکردم بعضی شبا هم تو باااا ی نگاه به چشمای تهیونگ کردم و حرفمو قورت دادم اگ ادامه میدادم کارم ساخته بود درسته تازه همو پیدا کرده بودیم اما اون موقع ها وقتی میگفتم بابام میگه برم تو بار کار کنم پول خوبی داره کلی عصبانی میشد و سرم داد میزد و دعوام میکرد و با گریه ها من تموم میشد من رو داد حساس بودم اونم رو بار) ~خیلی خوبه افرین تهیونگ با نگاه و لحن جدی گفت بعضی شبا کجا میرفتی؟ +هیچ جا مگ من گفتم جایی میرم -جواب سوال منو بده(یکم داد) پرستار اومد گفت همراه اقای کیم ی لحظه بیاید جونگ کوک رفت بیرون و و دیگه هیچ راه فراری نداشتم _من که میدونم میرفتی بار اینجا جاش میس بعدا بهت میگم +تهیونگا لطفا عشبی نشو من فقط ی گارسون بودم خب _بار جای خطرناکیه فرقی نمیکنه مهمون باشی گارسون بتشی یا سرویس ده(خودتون بفهمید دیگ سرویس ده چیه) اونجا خطرناکه (با لحن تند و داد اینو گفت)
(ویو تهیونگ) وقتی گفت بار و حرفشو نصفه گذاشت و تو چشمام نگاه کرد همچیو فهمیدم بار جای خطرناکی بود و ممکن بود بهش تجاوز بشه فقط سعی کردم به این فکر کنم که اون دیگ پیش منه و مراقبشم و لازم نیس دیگ کار کنه ک خشمم فروکش کنه چون اگ ادامه میدادم کلی داد میزدم و اونم گریه میکرد _بیا بشین اینجا پیش من خودمو جمع جور کردمو نشست رو تخت پیشم +معذرت میخوام _مهم نیس فقط بعدا باید بهم توضیح بدی بدون اینکه گریه کنی باشه +اگه سرم داد نزنی منم گریه نمی کنم...

لاایک کنید وگرنه شب میام تو خوابتون
هعییی چقد خصیصید شما دریع از ی لایک بی دردسر و ی کامنت هععیی حالمبد🍃🌊