کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ "فيلسوف" است.
کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ "فيلسوف" است.
کسی که راست و دروغ برای او يکی است، "چاپلوس" است.
کسی که پول مي گيرد تا دروغ بگويد، "دلال" است.
کسی که دروغ می گويد تا پول بگيرد، "گدا" است.
کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را تشخيص دهد، "قاضی" است.
کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را بهتر نمایان سازد، "وکيل" است.
کسی که با دروغ غریبه است و جز راست چيزی نمی گويد، "بچه" است.
کسی که به خودش هم دروغ می گويد، "متکبر" است.
کسی که حتی دروغ خودش را باور می کند، "ابله" است.
کسی که سخنان دروغش شيرينست، "شاعر" است.
کسی که راست و دروغ برای او يکی است، "چاپلوس" است.
کسی که پول مي گيرد تا دروغ بگويد، "دلال" است.
کسی که دروغ می گويد تا پول بگيرد، "گدا" است.
کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را تشخيص دهد، "قاضی" است.
کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را بهتر نمایان سازد، "وکيل" است.
کسی که با دروغ غریبه است و جز راست چيزی نمی گويد، "بچه" است.
کسی که به خودش هم دروغ می گويد، "متکبر" است.
کسی که حتی دروغ خودش را باور می کند، "ابله" است.
کسی که سخنان دروغش شيرينست، "شاعر" است.
۱.۲k
۱۴ مهر ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.