✅ می تونست برای من یا شما باشه ...❗
✍️شاید برات پیش اومده باشه که از جلو یه بیمارستان به عادت همیشه رد می شی در حالیکه داری برمیگردی خونه ، تنها یا با خانواده ای و مقصدت یه دور دور تفریحیه یا نه ، خودت به دلیلی که چندان نگران کننده نیست اونجا کار داری ...
💥 حالا شب باشه یا روز ، عید باشه یا عزا ، هر گوشه یه صحنه آزار دهنده می بینی : آدمای نگران و در رفت و آمد به بیمارستان رو خواهی دید که : یکی داره بچه بغل می دوه یکی از درد می ناله ، یکی شیون و زاری می کنه ، یکی از بیچارگی ساکت و مات به دیوار تکیه داده ، یکی از حال میره ، یکی خودشو میزنه ، یکی چشم به راه آمبولانسه ، یکی رو برانکارده یکی با ویلچره ، یکی به دکتر التماس می کنه جون مریضشو نجات بده ، یکی میره شیفت ملاقاتشو عوض کنه یکی میره عیادت مریضش که چند ماهه بستریه یکی رو با ماشین سردخونه می برن ، پرسنل اورژانس با صدای بلندگو به طرف اتاقی میدون ، چند تا تصادفی از یه خانواده رو با هم میارن بعضیاشون قبل رسیدن ...
💥 و پرسنلی که دیدن همه اینا براشون روتین و عادی و روزمره و یکنواخت شده و صرفا کثرت کاره که فرصت نمیده به کسالت فکر کنن ...
💥 و تو همه اینهارو در یه لحظه گذرا می بینی و رد می شی یا در بهترین حالت ، اگه یه آدم عاطفی باشی ، یه لحظه یا فوقش چند دقیقه درگیرش می شی ، سری تکون می دی و احساس ترحم می کنی ، بدون اینکه لحظه ای خودت رو جای هیچکدوم از اونا تصور کنی ، و اغلب هم مثل اکثرمون فراموش می کنی لااقل بعد اون صحنه های عبرت آمیز که تازه دیدی بگی می تونست برای من هم باشه ، و بعد سرتو بالا بگیری و یه تشکر دو کلمه ای خشک و خالی بکنی ...
👈سرت رو درد آوردم که اینو بگم : دفعه بعد اگه این صحنه هارو دیدی ، یا تو خونه یادت افتاد ، خدارو شکر کن توی بیمارستان نیستی ، اگه اونجایی ، شکر کن چند دقیقه ملاقات کننده ای و همراه مریض نیستی و زود از فضای سنگینش خلاص میشی ، اگه همراه نصف روز ، یا یک شب و دو شب و چند شب بیماری ، شکر کن خودت بیمار و بستری چند روز و چند ماه و سال نیستی و گذر ایام خوب و بد و عید و غیره رو رو تخت یکنواخت و کسل کننده و همراه درد و غربت و تنهایی بیمارستان چوب خط نمی کنی ...
آره عزیز ، برای بیشتر ایام و لحظه های عمر باید خدارو شکر کنیم که یکی از اون آدما نیستیم ، نه مریضیم نه همراه مریض ، و نه ملاقات کننده ...
من بعد اگه برا ملاقات میری شکر کن که مریض و همراه مریض نیستی اگه همراهی شاکر باش خودت سالمی و مریض نیستی میری همراهی کنی به همراه نیاز نداری و اگه مریضی شکر کن همزمان چندتا مریضی رو با هم نداری و بقیه خانوادت سالمن و یا کنار کسالتت ، مشکل مالی یا گرفتاریای دیگه هم نداری اگه ...
👈 اگه اینطوری به زندگی نگاه کنیم متوجه میشیم بیشتر فضای لیوان زندگیمون پره و ما قسمت خالیشو مهمتر و بیشتر میدیدیم یا فقط نداشته هارو میدیدیم اونوقت روحیه شکرگزاریتم بیشتر میشه همونطور که امید و انگیزت به زندگی و برای تلاش و ادامه دادن بیشتر میشه
✅ نداشتن مریضی هم خودش یکی از اون داشته ها ونعمتهای فراموش شده و بزرگ خداست ...
👤محسن محمدی
https://wisgoon.com/mohsenbenefactor
💥 حالا شب باشه یا روز ، عید باشه یا عزا ، هر گوشه یه صحنه آزار دهنده می بینی : آدمای نگران و در رفت و آمد به بیمارستان رو خواهی دید که : یکی داره بچه بغل می دوه یکی از درد می ناله ، یکی شیون و زاری می کنه ، یکی از بیچارگی ساکت و مات به دیوار تکیه داده ، یکی از حال میره ، یکی خودشو میزنه ، یکی چشم به راه آمبولانسه ، یکی رو برانکارده یکی با ویلچره ، یکی به دکتر التماس می کنه جون مریضشو نجات بده ، یکی میره شیفت ملاقاتشو عوض کنه یکی میره عیادت مریضش که چند ماهه بستریه یکی رو با ماشین سردخونه می برن ، پرسنل اورژانس با صدای بلندگو به طرف اتاقی میدون ، چند تا تصادفی از یه خانواده رو با هم میارن بعضیاشون قبل رسیدن ...
💥 و پرسنلی که دیدن همه اینا براشون روتین و عادی و روزمره و یکنواخت شده و صرفا کثرت کاره که فرصت نمیده به کسالت فکر کنن ...
💥 و تو همه اینهارو در یه لحظه گذرا می بینی و رد می شی یا در بهترین حالت ، اگه یه آدم عاطفی باشی ، یه لحظه یا فوقش چند دقیقه درگیرش می شی ، سری تکون می دی و احساس ترحم می کنی ، بدون اینکه لحظه ای خودت رو جای هیچکدوم از اونا تصور کنی ، و اغلب هم مثل اکثرمون فراموش می کنی لااقل بعد اون صحنه های عبرت آمیز که تازه دیدی بگی می تونست برای من هم باشه ، و بعد سرتو بالا بگیری و یه تشکر دو کلمه ای خشک و خالی بکنی ...
👈سرت رو درد آوردم که اینو بگم : دفعه بعد اگه این صحنه هارو دیدی ، یا تو خونه یادت افتاد ، خدارو شکر کن توی بیمارستان نیستی ، اگه اونجایی ، شکر کن چند دقیقه ملاقات کننده ای و همراه مریض نیستی و زود از فضای سنگینش خلاص میشی ، اگه همراه نصف روز ، یا یک شب و دو شب و چند شب بیماری ، شکر کن خودت بیمار و بستری چند روز و چند ماه و سال نیستی و گذر ایام خوب و بد و عید و غیره رو رو تخت یکنواخت و کسل کننده و همراه درد و غربت و تنهایی بیمارستان چوب خط نمی کنی ...
آره عزیز ، برای بیشتر ایام و لحظه های عمر باید خدارو شکر کنیم که یکی از اون آدما نیستیم ، نه مریضیم نه همراه مریض ، و نه ملاقات کننده ...
من بعد اگه برا ملاقات میری شکر کن که مریض و همراه مریض نیستی اگه همراهی شاکر باش خودت سالمی و مریض نیستی میری همراهی کنی به همراه نیاز نداری و اگه مریضی شکر کن همزمان چندتا مریضی رو با هم نداری و بقیه خانوادت سالمن و یا کنار کسالتت ، مشکل مالی یا گرفتاریای دیگه هم نداری اگه ...
👈 اگه اینطوری به زندگی نگاه کنیم متوجه میشیم بیشتر فضای لیوان زندگیمون پره و ما قسمت خالیشو مهمتر و بیشتر میدیدیم یا فقط نداشته هارو میدیدیم اونوقت روحیه شکرگزاریتم بیشتر میشه همونطور که امید و انگیزت به زندگی و برای تلاش و ادامه دادن بیشتر میشه
✅ نداشتن مریضی هم خودش یکی از اون داشته ها ونعمتهای فراموش شده و بزرگ خداست ...
👤محسن محمدی
https://wisgoon.com/mohsenbenefactor
۱۲.۴k
۲۱ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.