هرکه درکش بیش دردش بیشتر

هرکه درکش بیش دردش بیشتر....



چه زیادند کسانی که به کم محتاجند
دسته ی خلق همیشه به کرم محتاجند

گر چه معشوق محیط است و محاطش عاشق
لیک هر عاشق و معشوق به هم محتاجند

غم اگر هست غم هجر رخ دلداران
شاد شادند کسانی که به غم محتاجند

راکعونند که قائم به قیامت هستند
عبدهایت به قد و قامت خم محتاجند

پیش سلطان کرم، شاه و گدا یکسانند
همه ذرات جهان زیر علم محتاجند

سوختن در پی پروانه شدن می ارزد
بنده های تو به آن شمع حرم محتاجند