بار اله

بار الهےٰ...
مهربانیت
همانند
امواج دریا
پے در پے...
ساحل وجودم را در بر مےگیرد
و به دستِ قدرت تو
تمام تیرهاے بلا شکستہ مے شود...

تو هر زمان با من و در کنار من بوده ایے
و من در "گهواره ے" محبتت چه آسوده آرام گرفتہ ام...

پس ای "خداے "مهربانم...
به ذکر نام زیبایت
و نیایش لحظہ هایت
وجود زمینیَم را ملکوتے گردان...
تا آنچہ تو میخواهے باشم
و از آنچہ من هستم "رها" شوم
که تو... بے نیاز و من "غرق" نیازم