.

.
سالها بَعد
قَرار نیست اِتِفاقی بیُفتَد!
نَه دَر آغوش دیگَری غَلت میزَنَم و
نَه سَر کَسی دیگَر را رویِ شانِه هایَم نِگَه میدارَم
سالها بَعد
مَن دَر گوشِه ای اَز این دُنیا دَر یِک خیابان
دَست دَر جیب پیادِه رَوی میکُنَم
وَ مُدام یِک آهَنگ را زیرلَب زِمزِمه میکُنَم
سالها بَعد
مَن هَمینَم کِـه میبینی
عَصَبی،غِیرِقابلِ تَحَمُل و یَخ
یَخ تَََر اَز هَر موقِع
سالها بَعد
هَنوز هَم مَن بِـ یادَت میوفتَم
و نِمیدانَم کـِه تو کُجایی
چِه میخوری
چِه میپوشی
وبا چـِه کَسی "هَم آغوش" شُدِه ای
سالها بَعد
مَن پَشیمانَم
چون دیگَر هیچکَس را
اَندازِه تو دوست نَخواهَم داشت
و تو هم بی شک تنهایی
چون بی شَک دیگَر کَسی تو را اَندازِه مَن
دوست نَخواهَد داشت
هر کِه گُفتِه فَراموش میشَوَد
دُروغ گُفتِه اَست
بَهـانِه آوردِه اَست
تا شایَد خودَش را دِلداری دَهَد
فَراموش نِمیشـَوَد
تا اَبـَد می ماند
قِصّه دِلدادِگی و عاشِقی
حَتی اَگر مُتِنَفـِر شَوی
بِبُری
دور شَوی
سایِه اَش را با تیر بِزَنی
باز هَم هَست
یِک جایی تو را پَرت میکُنَد
بِه تَمامِ خاطـِراتش,بــِـ خَندِه ها و اَخم
هایَش,باز هَم حَرارَتَش را اِحساس میکُنی..