سلام

خستم
خیلی خستم
احساس میکنم با هر خبر جدید له تر و داغون تر میشم
دیگه کشش ندارم
امیدی به زندگی ندارم
دیگه اردیا رو کنار هم نمیبینم
این حق ما نیست که خواسته هامون با حقیقت پیش رومون فرق کنه
این حق ما نیست که این همه سال با خوشحالی و شادابی کنار شما بمونیم و شما یک دفعه با هم قهر کنید
میفهمید چند نفر با کنار شما بودن امید به زندگی دارن
به این فکر نکردید که فنا چی میشن
به این که ما بی امید بشیم
بس نیست
ما به جهنم خودت و دلتون تنگ نشده واسه گذشته
خودتون دلتون نمیخواد کنار هم باشید و پا به پای هم قله های موفقیت رو پشت سر بزارید
چرا هرکی رفت پی زندگی خودش یک دفع چرا ها؟
اقای کاشی دلت واسه رفیق تو رگیت تنگ نشد؟
خانوم رحیمی شما چی؟
چی شد که این جوری شد؟
چقدر سوال دارم که باید بپرسم
کیه جواب بده؟
بخدا ما هم گناه داریم



کاش میتونستم اینا رو به اردیا بگم کاش
ولی بازم عیبی نداره من اگر از خستگی خوابم ببره هم باز خواب اردیا میبینم پس دوشواری نداریم
تا اخر پای اردیا میمونم
کلیپ های قدیمی نیبینم و ذوق میکنم تا کلیپ های جدید برسه
میدونی چرا؟
چون من به این برگشت اردیا ایمان دارم و نا امید نمیشم
حرف های بالا رو جدی نگیرید اونو رو نیاز داشتم بگم
در اصلا حقیقت این پاینیاست.